Hagop Baronyan, hiciv yüklü keskin kalemini, derin gözlemciliğinin alaycılığıyla birleştiriyor. İstanbul’da, 19. yüzyıl sonu Ermeni toplumunun sosyal hayatı, neredeyse tüm katmanları ve dokularıyla kendi “doğal” dekorları içinde görünüyor.

“Güzel bir ismi kendisine siper edinmiş bir zorba var. İrademizin bize sunduğu, yasalarınsa herhangi bir şekilde engel koymadığı o ayrıcalıklı durumlarda bile bizi esir alan bir zorba... Bu zorba, tabiata da karşı çıkar ve onun insanoğlunu özgürce şekillendirmesine izin vermez. Bu zorba adabımuaşeretten başkası değildir. Bu zorbaya kafa tutanlarsa haksız biçimde terbiyesiz yaftası yerler.”

Adabımuaşeret nedir? Adabımuaşeret kuralları ihtiyaç mıdır yoksa hepimizin günlük hayatında türlü engeller yaratan, karşı duramadığımız ve asla sorgulayamadığımız büyük bir engel mi?

Adabımuaşeret kuralları Baronyan’ın ince mizahı barındıran kaleminde yeniden şekilleniyor ve bir yandan okuru gülümsetirken, bir yandan da üzerinde fazla düşünmediğimiz toplumsal kural ve adetler hakkında zihin açıcı bir sorgulama başlatıyor.

Adabımuaşeretin Zararları, gündelik hayatımızda uymamız gereken görgü ve yordama dair keyifli bir okuma vaat ediyor.