Sen de bir gün üzülürsün, kan damlar gözlerinden.
Tüm anılar boğazına düğümlenir, gençliğin gider ellerinden.
Hiç bir tat alamazsın hayatta, insanları sevmediğinden.
Ellerini dizine vurursun, kahrından, üzüntünden.
Kimse sana acımaz o kibirli halinden.
Bir gün çıkarmaya çalışırsın kalbinden, iz kalır öncekilerden.
Düşenin dostu olmazmış ben bunu anladım.
Ne tarafa kaçsam çıkar yol bulamadım.
Nerede yanlış yaptım da yalnız kaldım.
Yalnızlık beni azat etmedi, bu çileden kurtulamadım.
Ben hep kandırıldım bir kere bile kandıramadım.

Ben hep düştüm bir kaldıran bulamadım.
Düz bir yolu engellerle kapayıp yolumdan ayrıldım.
Dolduramazsın aşkın içinde açtığı boşluğunu, kanar hep yüreğinde.
Beklersin ümitsizce bir gün gelecek diye.
Kendini harcarsın, harap edersin, viran edersin, perişan edersin değersiz bir sevgiliye.
El kadınıdır bırakır gider seni hiç düşünmez, gittiği yerde mutlu da olur başka ellerde.
Sen bir sele kapılıp ölsen, sürünsen, kaybolsan gitsen bile.
Gelmez mezarına sana âşık olmadı diye.
Sevgilim güvenme malına, mülküne, dünya şanına, o değerli şöhretine, gençliğine,
Burnun yere sürter ağlarsın inşallah, eğer bir gün pişman olur gelirsen Affetmeyeceğim ben de.