Onbin yıldır başüstünde ki hazine taşa dönmüş.
Son yüzyılda kaynar cevher nasıl da sönmüş.
Postmodern zamanda akıl benzer kireçli dağa.
Hakikat, suda ters dönmüş öksüz kaplumbağa.
Dünya, insan karışmasa da yürütür rutin işleri.
Nefes almaktan başka neye yarar insan düşleri.
Akıl oyunlarında insana kalan kitlesel kıyım.

İnsan, ideolojilere göre sadece nüfussal sayım.
Eldeki boz metaller dahi akıllı insandan makbul.
Paraysa işin bizden uzak dur, üç maymunu bul.
Zehir ağlarla örülü dünya sevgi eksen yetişmez.
Kine çevrilmiş uydu çanakları, kimseler işitmez.
Az nefeslenip erdemden dem vursa naif insan.
Bütün akıllar kapatılır, gözleri görüyor sansan.
Muhakeme ve farkındalık eski zamanlar mirası.
Telaş dolu teknik çağın çocukları, kasap sırası.
Zümrüt değerinde bir aklı, taş heveslere satan.
Bakma sözlerine, çıkarıdır dilinin altında yatan.
Kırk dereden hevaları için kırk testi su getirir.

Kötülük mevzuysa kıt aklını her dümene yetirir.
Sanılmasın ki sizden daha zeki ve aklı bollar.
Siz hakikati düşünürken, onlara açılır leş yollar.
Kireçlenmemiş bir akıl üstün insanın alameti.
Hayvandan alta düşmüş olan bilmez bu nimeti.
Gönlü güzel, aklı berrak insandan gelmez zarar.
Yoksa çokça iyiliğin, yüreğin ve aklın neye yarar.

Av.Yusuf AKIN/27.09.2021/İzmir