Özellikle 65 yaşından sonra ortaya çıkan ve “belleğin yeni şeyler kaydedememe durumunun” en sık rastlanan nedeni olan alzheimerın günümüzde artışta olmasının nedenlerinin başında yaşam süresinin uzaması olduğunu belirten Nöroloji Bölümü'nden Prof. Dr. Hızır Ulvi, hastalığın 80 yaşlarında olan bireylerin yaklaşık yarısında görülebildiğini kaydetti.

Kesin bir tedavisi olmayan bu hastalığın seyrinde hasta yakınlarına önemli görevler düştüğünü de hatırlatan Ulvi, alzheimer hastalarının fonksiyonlarını kaybetmemeleri için kademeli yardımda bulunulmasını önererek, “Kademeli yardımla hastanın yapabildiği şeyleri kendisinin yapmasına izin verilmeli, yapamadığı şeylerde yardımda bulunulmalı. Böylece fonksiyonlar kullanılmaya devam eder ve korunmuş olur” dedi.

Hastalıkla ilgili doğru bilinen yanlışlardan birini de anlatan Ulvi, “Alzheimerın en önemli sebeplerinden birisi ortalama yaşamın uzamasıdır. Geçmişte sigara içenlerin daha az bu hastalığa yakalandığına dair bir araştırma yapılmıştır. Ancak bunun bir yanılsama olduğu ortaya çıktı. Çünkü sigara içenlerin ortalama yaşam süresi daha kısa olduğu için onlarda bu hastalık daha az görülür” dedi.

“RİSK FAKTÖRLERİNDEN UZAK DURULMALI”

Hastalıktan korunmanın yollarını anlatan Prof. Dr. Ulvi, öncelikle yapılması gerekenin sağlıklı bir yaşam sürmek olduğunu belirtti. Bunun için de sağlıklı beslenilmesi gerektiğini ifade eden Prof. Dr. Ulvi, “Hastalıktan korunmak için düzenli olarak zihinsel ve fiziksel egzersizler yapılmalı. Zararlı alışkanlıklardan uzak durulmalı. Özellikle de sigara gibi risk faktörlerinden uzak durulmalı. Alınacak bu tedbirler alzheimerı önlemede çok önemlidir” diye konuştu.

“FONKSİYON KAYBI HOBİLERLE ENGELLENEBİLİR”

Hastalığın kesin bir tedavisi olmadığını da kaydeden Prof. Dr. Ulvi, ancak tedaviyle hastalığın ilerlemesinin yavaşlatıldığını belirtti.

Tedavi ile hastanın yaşam kalitesinin iyileştirilebildiğini söyleyen Prof. Dr. Ulvi, aynı zamanda hasta yakınlarının da hastaya nasıl yaklaşacağı ve ne yapacaklarını bilmelerinin hastalığın seyri için çok önemli olduğunu söyleyerek şu tavsiyelerde bulundu:

“Bu hastalıkta unutkanlığın yanı sıra hastada bazı davranışsal bozukluklar da olabiliyor. Oluşabilecek muhtemel olumsuzluklara karşı hastaya nasıl yaklaşılacağı iyi bilinmeli. Hastaya sakin ve sade bir ortam sunulmalı. Hasta kalabalık ortamlarda yabancılarla temas etmesin. Alıştığı ortamda ve düzende hayatını geçirmesi önemli. Tedavi sürecinde hastanın yaşam tarzı da hastalığın seyrini etkiliyor. Bu noktada hastaya kademeli yardımda bulunmak önemli. Toplumumuzda yaşlılara olan saygıdan dolayı her adımlarında yardımda bulunuluyor. Ancak bu doğru değil. Hastanın yapabildiği şeyleri kendisinin yapmasına izin verilmeli. Yapamadığı şeylerde yardımda bulunulmalı. Bu kademeli yardımla hasta fonksiyonlarını kullanmaya devam eder ve onları korumuş olur. Kullanmadığı fonksiyonları ise erken dönemde kaybolur. Var olan fonksiyonları geliştirmek için ise hastaların hobilerine devam etmeleri gerekiyor. Ayrıca yapabilecekleri yeni hobiler de kazandırılmalı.”