Pek çok insan doğrusunu mu biliyor olabilir ama benim bildiğim sonbahar ayları bana hep umut vermiştir.

Psikologların uyardığı gibi bir depresyon, bir sıkıntı halinden çok ben de, yeni fikirler, yeni açılımlar, yeni yılı, yenibaharı karşılama heyecanı oluşuyor

Belki de ters bir insanım. Ama benim sonbahar aylarından çıkardığım şey bu.

İzmir’den Didim’e giden Ayşin Erol’un, tasarım üzerine haberini okuduğumda da doğru düşündüğümü anlatım.

Kadın toplum için her zaman önemlidir ama üreten kadın toplum için her şeyden ama her şeyden daha önemlidir.

Ayşin’de bir gün evinde otururken, oturup sıkılırken giriştiği Lokumcu Kızlar’ın aslında ona yeni ufuklar açacağını, yeni iş alanları yaratacağını, evde oturan değil, iş yerinde üreten iş kadını olacağının sinyallerini vermemiştir.

İşte o olmayan sinyaller o kadar güçlü geliş ki, bir zamanlar İzmir’de sigortalı çalışan Ayşin, şimdiler de Didim’de işyeri sahibi, üretim sahibi, fikir sahibi iş kadını.

Sonbaharı anlatırken, Ayşin’i anlatmak eminim ne demek istediğim konusunda bir fikir de oluşturmuştur.

Bir şey üretiyor veya üretmiyor olun, dışarıda biraz yağmur, bir soğuk gördüğünüzde, işte o sonbahar aylarının artık geldiğini, yaprakların düştüğünü gördüğünüzde aklınıza yeni yeni fikirler sokun.

Varsın olmayacak fikirler olsun. Varsın olmamış mümkün olmayacak fikirler olsun. İnsanı yaşatan umuttur derler, sonbaharı umutlar içinde geçirmek emin olun o baharı daha bir coşkulu yapacaktır.

Düşünmek insanın özgürlük için attığı ilk adımdır.

Düşünen kadın da daha özgürdür, daha güçlüdür, daha üretkendir.

Birilerinin eline, gözüne, diline bağlı yaşamaktansa, kendi düşündüğüyle yaşayan kadın, kendi ürettiğiyle çalışan kadın Türkiye’nin gelecek için en büyük kazancıdır.

Sonbahar hepimizin umutlarını filizlendiği, ilkbahar aylarına giden aylardan olsun.