Yeniden tanışalım ister misin? Daha önce hiç karşılaşmamış gibi bir araya gelelim. Birbirimizi gördüğümüz an çok uzak diyarlardan gelmiş iki yabancı gibi yüz yüze gelelim ve sıcak bir merhaba ile el sıkışalım.

Geçmişteki sancılı yıllarımızı hiç hatırlamayalım. Kavgalarımızı, gürültülerimizi , öfkelerimizi uçurumdan aşağıya atalım. Dedim ya daha önce hiç tanışmamış gibi yapıp en başa dönelim.

Öyle bir gel ki karanfil kokulu çiçekler sarsın gönlümüzü , ruhumuza şımarık bir gülümseme ilişsin.

Göz göze geldiğimiz o an ilk soruyu sen sor.

Nasılsın? Diye sorduğunda; hiç iyi olmadığım kadar iyiyim diye cevap vereyim.

İlk görüşte aşka tutulmuş bir kalbin heyecanı ile gözlerimi senden kaçırmaya çalışırken , ellerimi sıkıca tutarak yüzümü sana çevirmemi sağla.

Ben geldim, seninleyim, yanındayım dercesine tutkuyla gözlerimin içine içine bak. Öyle bir bak ki suretime sinmiş olan tüm hüzünleri bakışlarında dağıt.

Sen farkında değilsin ama şehrin sokakları küs bize.

Sen farkında değilsin ama dinlediğin şarkıların nakaratı isyanlarda.

Sen farkında değilsin ama senin hayatında ben olmayınca sen yaşayan bir ölüsün.

Sen farkında değilsin ama ben senin hayatında olmayınca sen dilsizsin, sen körsün, sen eksiksin, sen mutsuzsun, sen ruhsuzsun, sen karanlık son.

Sen hala anlamış değilsin ama sen ve ben “biz ”olamadıkça varlığımız koca bir hiç!

Kendime aklım ermiyorken seni en iyi ben bilirim.

Ve yine bilirim ki, sen ise her dara düştüğünde gizlice benim gölgeme sığınırsın.

Gönlünde ağırlar mısın beni?

Benimle yeniden tanışır mısın?

Baştan başlamak mümkün mü?

Cevapsız bırakma beni...