Bırak etrafındakiler seni değersiz görsün.
Sen öyle bir değerli ol ki, senin değerini alamayanların hepsi ölsün.
Bırak seni uzaktan sap sansınlar.
Sen öyle bir saman ol ki, senin değerini anlamayan hayvanlar utansınlar.
Bırak seni uzaktan diken sansınlar.
Sen öyle bir gül ol ki, senin uğruna ötmeyen bülbüller utansınlar.
Bırak seni uzaktan boş bir insan sansınlar.
Sen öyle dolu bir insan ol ki, seni tanıdıkça kendilerinden utansınlar.
Bırak herkes seni küçük bir yıldız sansın.
Sen öyle parlak bir ay ol ki, senin uğrunda dönmeyen dünya utansın.
Bırak seni uzaktan boş bir kitap sansınlar.
Sen öyle bilgi dolu ol ki, seni okuyanlar kendilerinden utansınlar.
Bırak seni uzaktan küçük bir köpek sansınlar.
Sen öyle sadık ol ki, Ashabı Kehf de Kıtmir’i görenler utansınlar.
Bırak seni uzaktan karga sansınlar.
Sen öyle güzel yaşa ki, beş yüz yıl yaşadığını görüp de anlamayanlar utansınlar.
Bırak seni boş esen bir rüzgâr sansınlar.

Sen öyle delice bir es ki, sen estikçe kalbi titreyenler utansınlar.
Bırak herkes seni kızgın bir ateş sansın.
Sen hak edeni öyle bir yak ki, senin kadrini kıymetini bilmeyenler utansınlar.
Bırak seni herkes saçmalıyor sansınlar,
Sen öyle bir doğru konuş ki, senin söylediklerini anlamayanlar utansınlar.
Bırak seni uzaktan bir kütük sansınlar.
Sen öyle değerli bir kütük ol ki, aşk ile ağladığını görüp de inanmayanlar utansınlar.
Bırak seni uzaktan eğri bir deve sansınlar.
Sen içinde öyle bir düz ol ki, başını duvarlara vuracak kadar sevdiğini bilmeyenler utansınlar.
Bırak seni üzenler sevdiğini sansınlar.
Sen onlara karşı öyle bir mutlu ol ki. Bir gün mutluluğu gerçek tattığında karşında onlar utansınlar.
Bırak seni uzaktan yalnız sansınlar.
Sen öyle bir dost edin ki, etrafımda her insan gördükçe onlar utansınlar