Senenin ilk yazısına güzel bir hikaye ile merhaba demek istiyorum... Bu hikaye 2018 yılında her sıkındığınızda, her umutsuzluğa düştüğünüzde sizlere kılavuzluk etmesi dileğiyle..
 

           '' Dervişin biri, uzun ve yorucu yolculuktan sonra bir köye ulaşır... Kalacak yeri ve parası olmadığını köylülere söyler ve onlardan yardım ister.. Köylüler kendilerinin de fakir olduğunu ama köylerinde Şakir adında zengin bir çiftlik sahibi olduğunu onun yardımcı olabileceğini söylerler.. Derviş yolda bir kaç köylüye rastlar ve onların anlattıklarından Şakir'in bölgenin en zenginlerinden biri olduğunu anlar. Bölgedeki diğer zenginse Haddad adında başka bir çiftlik sahibidir..Derviş Şakir'in çiftliğine varır. Çok iyi karşılanır, yer içer, iyi misafir edilir. Şakir ve ailesi hem misafirperver hem de gönlü geniş insanlardır...
 
             Derviş bir süre misafir kaldığı bu evden ayrılırken Şakir ve ailesine'' teşekkür  eder ve böyle zengin olduğun için hep şükretmesini ister..'' Şakir ise Derviş'e şu cevabı verir: '' Hiç birşey olduğu gibi kalmaz. Bazen görünen gerçeğin kendisi değildir. Bu da geçer''... Derviş çiftlikten ayrıldıktan sonra uzun uzun düşünür... Ve Derviş'in yolu üç yıl sonra yine bu köye düşer. Bir de ne görsün Şakir tüm varlığını bir sel felaketinde kaybetmiş... Ve ailesiyle birlikte selden  daha az zarar gören Haddad'ın çiftliğinde çalışıyor.. Şakir yaşlanmış ve üzerinde eski püskü şeyler vardır.. Derviş'i bu sefer daha mütevazı olan evinde misafir eder.. Kıt kanat yemeğini onunla paylaşır...
      
             Derviş ayrılırken olup bitenlerden ne kadar üzgün olduğunu söyler ve Şakir'den yine şu cevabı alır:'' Üzülme... Unutma, bu da geçer...'' Derviş gezmeye devam eder ve yedi yıl sonra yolu yine bu köye düşer.. Şaşkınlık içinde olup bitenleri öğrenir. Haddad bir kaç yıl önce ölmüştür ve ailesi olmadığı için tüm malını mülkünü sadık yardımcısı Şakir ve ailesine bırakmıştır.. Şakir artık eski zenginliğinden daha zengindir.. Derviş dostuna iyi gördüğü için ne kadar sevildiğini söyler ve yine aynı cevabı alır: '' Bu da geçer...''
 
             Bir zaman sonra Derviş yine köye gelir ve Şakir'i sorar. Ona bir tepeyi işaret ederler. Tepede Şakir'in mezarı vardır ve taşında şu yazılıdır:'' Bu da geçer..'' Derviş ölümün nesi geçecek?'' diye düşünür ve gider..
   
             Ertesi yıl Şakir'in mezarını ziyaret etmek için geri döner, ama ortada ne tepe vardır ne mezar... Büyük bir sel gelmiş, tepeyi önüne katmış. Şakir'den geriye bir iz dahi kalmamıştır...''
 
             Evet bu hikayeyi senenin başında niçin paylaştığım akıllarınızda soru işareti oluştura bilir?  Bu yılda zorlanacağız ya da herşey istediğimiz gibi gitmeyecek... Hayatta her şeyin geçici olduğunu, hırslarımıza yenik düşmemiz gerektiğini.. Her durum karşısında ''BU DA GEÇER..'' demeniz dileğiyle...