Kitap okuyan birinin gözünde dünya, renkli bahçelerde gezen, birinin evinin içinde, birinin camının önünde, birinin de kalbinde, diğerinin ülkesinde,diğerinin gökyüzünde yeni maceralar keşfeder. Kitapların iç dünyasında gezerken sadece bilgi almaz, durur, düşünür, hatta yorulur. Ama sonunda iç sesinize dokunan sözlerle dürüstlüğün, samimiyetin penceresini aralar ve seslenir.Oradan size seslenen kişinin Atilla Türker’in Futbolun Arka Bahçesi kitabı olduğunu fark edersiniz. Türk futbolunun sahadaki skorlarını değil, perdenin arkasındaki gerçekleri belgeleriyle, isim isim, para para ortaya koyuyor.

Ben futbolu yakından takip etmem. Oğlum spor kulübüne gidiyor. Onun futbola ilgisi ve sevgisi beni de heyecanlandırıyor. Dolayısıyla ben de onun sayesinde ilgi duymaya başladım. Atilla Türker’in hediye ettiği kitabı gazeteci gözüyle değil, anne kalbiyle okudum. Kitap elimdeydi, oğlum yanıma geldi. Dokuz yaşında. Merakla “Anne, ben de okuyabilir miyim?” dedi. Sonra sayfalara göz gezdirdi. Bazı cümlelerde durakladı, bazılarını anlayamadı elbette. Ama birden bana dönüp şunu söyledi:
“Anne, bu adam ne kadar dürüst! Her şeyi araştırmış, yazmış, bak belgelerin resimleri var.”

O an içimden geçen tek şey umuttu. Geleceğe umut, gençlere umuttu.

Dokuz yaşında bir çocuk dürüstlüğü tanıyorsa, bir gazetecinin hakkaniyet yolculuğunu kitabın sayfalarından alabiliyorsa, işte bu bizim için bir kazanımdır. Belki sistem değişmez ama bir çocuk doğruyu görmeyi öğrenirse birçok şey değişir, dönüşür, şekillenir.

Atilla Türker, yürüdüğü yolda birçok engelle karşılaşmış ama dürüst yolu onu başarıdan başarıya ulaştırmış. Dünya Spor Yazarları Birliği’nin düzenlediği (AIPS) etkinlikte “Dünyanın En İyi Araştırma” ödülünü verdi. 128 ülkeden 1830 gazetecinin katıldığı yarışmada, Güney Kore Seul’de ödül verildi. Bitmedi, mesleki kuruluşlar tarafından en fazla ödüllendirilen yazar seçildi. Düşünebiliyor musunuz? Dünyanın ödül verdiği kişiye bazıları da dava açtı. Yazdığı belgeli bir haber yüzünden 1 yıl 8 ay hapis cezası aldı. Saran Medya’daki görevinden istifa etti. Saran Medya’daki üst düzey bir yetkilinin hakaretiyle başlayan süreçte yalnız bırakıldı. Ne bir “geçmiş olsun”, ne bir destek, ne de bir özür.

Ama ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın.Bu ülkede hâlâ bazıları korkmadan kalemini tutuyor, gerçekleri gün yüzüne çıkarmak için yazıyor. Kimi zaman yalnız kalsalar da, linç edilseler de, dürüstlüğün ve gerçeğin peşinden gitmek için mücadele ediyorlar.

Ve en kıymetlisi, bir çocuğun kalbinde dürüstlüğü fark ettiren Atilla Türker, kirlenmiş sayfaların arasında tertemiz bir iz bıraktı. O izden yürüyen çocuklar, gençler oldukça umut hep var olacak. Çünkü vicdan alkıştan önce gelir. Yolun açık, dürüstlüğün bâki, kalemin daim olsun Atilla Türker.