Sevgili Medya Ege okurları, bir süredir sizlerle değildim. Hayat hepimiz için farklı hızda ve farklı türlerde akıyor.

İzlediğimiz filmler gibi de düşünebiliriz aslında. Kimimiz aşk telaşıyla kıpır kıpır ve heyecanlı. Hayatı hızlı ve romantik komedi tadında.

Kimimiz hastalıkla uğraşıyor. Kendi ya da bir yakını… Kaybetme korkusuyla, tahlil sonuçlarını beklerken geçmeyen bir zamanla… Yavaş ve dram dolu.

Bazılarımız komedi, bazılarımız hayat gibi trajikomedi.

Benimki de öyle gibi İki ileri bir geri…

İçinde yaşadığımız olaylar içinde bazen çok karamsar olabiliyoruz. Çaresiz kaldığımız, içinden çıkamadığımız durumlarda hayat sanki o an son bulacakmış gibi geliyor da olabilir. Sen elinden geleni yapmışsındır ama ilerleyemiyorsundur. İşte öyle bir zamanda geri bir adım atıp nefes almak gerekiyormuş. Belki de küçük bir kabullenmiş. Şimdilik vazgeçiş.

Karşımızdaki insana, olaya, işe direnmek bir savaş halini aldığında yoruluyormuşuz. Savaşta iki tarafta zarar görüyormuş. Zedeleniyormuş. Savaşın kazananı gerçekten olmuyormuş. Kazananın bile yaralandığı bir zafermiş elimizde kalan. Yaraların acısıyla keyfi sürülemeyen bir zafer.

Ben de öyle bir dönem içinde bazen dram bazen komedi ilerledim. Zaman bu ya dışarda hızla aktı. Türkiye’nin gündemi 10 kere değişti. Hepsine dair fikrimiz vardı da içimizde kaldı. Olsun bazen susmak ve izlemek de iyi geliyor.

Şu an sen de benim gibi hissediyorsan. Yorgunsan, hastaysan ya da sorunlarla savaşıyorsan bir soluklan. Derin bir nefes al ve her şey geçecek bundan emin ol.

Görüşmek dileğiyle.