Kim istemez ki nur topu gibi çocuk dünyaya getirmek, sorarım şimdi hepimize.Ya da getirdiğini varsayarsak yavrularımızın basına  sonradan birşey gelemeyeceğini kim bilir Allah'tan başka, sorarım.Anne olmak başlı başına ağır bir sorumluluktur,heleki diğerlerinden farkli bir evlat dünyaya getirdiyse vay haline.Sorumluluğu,yükü on katı aştı mi aştı evet.Geçenlerde hızlı trendeyim,yanıma işitme engelli 20 ya da 25 yaşında bir genç oturdu.Oturur oturmaz elinde telefon görüntülü annesini aradı,yanımda olduğu için istemesemde görmüş  oldum.Daha sonra annesi ile işaret dili ile konuştu,muhtemelen bindim,geliyorum haberini verdi.Tabi çevreden bakan bir sürü gözün onu izlediğini,karşısında oturanın kalkıp başka yere oturmasıyla kendini kötü hisseden genç telefonu kapattı hemen.Tabi çevredekilerin göz süzmesi,farklılığını hissetirmeleriyle nasıl indi trenden anlatamam.Gelin şimdi düşünelim biraz.Kişinin duymaması, zihinsel yetersizliğinin olması ,otizmli ya da görme engelli olması insan olduğu gerçeğini değiştirir mi?Değiştirmez diyenlerin sesini duyar gibiyim.Evet efendim değiştirmez.Çünkü onlar yetersizliklerinden sorumlu degiller, anne babalar böyle olsun istemedi. Başta suçluluk duygusu daha  sonra toplum tarafından kabullenememe  baskısi ile yaşamaya çalışan, taş olsa çatlar dediğimiz olurya hani  dağı devirir dediğimiz işte öyledir engelli evlada sahip anneler.

Başında onca derdi vardır annelerin, bunlara bir de 20 yaşına gelmiş ama bir bebek bakımına muhtac bir cocukla ilgilenme eklenince kaygilari en üst seviyeye çıkar, tum dertlerini unuturlar. Sabahın ilk ışıklarıyla uyanıp dünyanın en özel çocuklarıyla bir kahvelik bile zamanları olmayan annelerdir.Yani demem o ki dertleri başından aşkın Allah'ın verdiği emanete bakan bu annelerimizin gelin kabullenmiş oldukları çocuklarını bizde kabullenelim. Önce kendimizi sonra çocuklarımızı bilinçlendirelim olmaz mı?Dünya büyük yaşayacak yer çok,bize düşen hor görmeden,dışlamadan,farklı bakış atmadan sadece DUYARLILIK  ve FARKINDALIK  yaratalım.

Annelerimizi suçlayarak ya da evlatlarını dışlayarak sadece yüklerine yük,dertlerine dert olmaktansa sevip sayalım ve kabullenip hayatlarını kolaylaştıralım,haydi.