Dile kolay, 31 yıl olmuş.
Zorlasan 31 kitap çıkar.
Yazsan, kim okur?

Elbette birileri okur ama kitap alacak parayı nasıl bulur?
Ekonomi çakılmış, ekmeğe zor para bulunuyor.
Sağ olsunlar, üstüne KDV’yi 18’e çıkardılar.

İşte böyle bir dönemde, gel bir dergiyi yönet.
Hem kalemi satmayacaksın.
Hem dergiyi satacaksın.

Ocak’tan bu yana yeni serüven böyle sürüyor.
Gün geliyor, çakılıyorsun.
Gün geliyor, ıslıkla şarkı tutturuyorsun:
“Karadır kaşların, ferman yazdırır.”

Kitabı çok satan var mı?
Var.
O sırada şerefini satan var mı?
Vallahi o da var.
Şarkıya devam:
“Başım alıp gidem, gurbet ellere.”

Dergi nasıl yaşayacak?
İlanla…
Mesela 2 ayda bir 1000 liralık ‘Büyük Destek’ var.
Yani bir dolu, bir boş yapıyorlar.

Böl ikiye, 500 lira…
Yüzde 15’ini Basın İlan Kurumu peşin kesiyor.
Yüzde 20 gelir vergisine gidiyor.
Kaldı mı 325 lira…
Bir ay 30 gün ya, böl onu da 30’a…
(Yazıyla) On lira 83 kuruş…
Bir top A4 kâğıdı, (yazıyla) yirmi beş lira…
Gerisini sen yaz gari…

Değirmen dönüyor mu?
Evet, dönüyor.

Bir ayda binlerce kilometre yaparsan…
Sabahın 5’lerine kadar, sayfa çakarsan…
Kalemi de düzgün tutarsan…
Dönüyor.

Kulaklara küpe olsun 1: Bahsi geçen aylık 325 liralık ilan desteği, bizim derginin aylık cirosunun yüzde 0,65’dir. Değerli midir? Cakası, fiyakası yapılmadığı sürece, değerlidir?

Kulaklara küpe olsun 2: Matbaadan aldığında çekersin içine mürekkep kokusunu... Bir çocuğun başını okşar gibi, okşarsın kapağını… Sayfalarını çevirirsin, birer birer… Gece yatarken de koyarsın, başının ucuna… Evet, değerlidir ve bu da parayla pulla ilgili değildir.

Bu yazı buraya kadar azizim 1: Islıkla şarkıya devam: Biz babadan böyle gördük…