Gidebildiğinin ne kadar uzağına gidebilir ki bir insan?

Bu soruyu kendime sorduğumda onun videolarını izlediğim, ilk gündü...

O kim mi? Tanımayanlarınız varsa zaman kaybı yapmadan hemen arama motorundan adını taratın derim sevgili dostlar.

Ahmet Şerif İzgören . 

İşim gereği bir çok seminer ve imza gününe katıldım. Katılmış olduğum seminerlerden elbette hayatıma farklı bakış açısı kazandıran değerli isimler olmuştu. 

Tek bir farkla ama...

Hiç bir seminere gitmek için gün saymamıştım. Ahmet Şerif İzgören Hocam'ın Antalya'ya geleceği seminer gününden  bir gün öncesi uyku tutmadı beni. Yıllardır videolarını izlediğim ve giitiği her semineri sosyal medyadan takip eden ben, bir gün sonra Ahmet Şeri İzgören' i görecektim. Bu benim için muhteşem bir heyecan ve inanılmaz bir buluşma olacaktı ki öyle de oldu. 

Seminer saati yaklaştıkca heyecanım ikiye katlanmıştı. Salona girdiğimde bugüne kadar şahit olmadığım bir kareyle karşılaşmanın şaşkınlığını yaşıyordum. Ahmet Hocam elinde bir kalemle sahnenin aşağısına inmişti. Sevenleriyle kısa kısa sohbet ederken, bir yandan kitapları imzalıyor diğer yandan ise sıkılmadan fotoğraf çekiniyordu. Yanına gidip ''Hocam merhaba, ben Eylül.'' dedim. Yüzünde ki samimi ifadeyle ''Merhaba Eylül'' dedi. Salon öyle kalabalıktı ki ayak üstü onunla sohbet etmek bir diğer kişiye haksızlık olacak düşüncesiyle arkalarda boş kalan sandalyeye geçerek oturdum. Yaklaşık on dakika geçtikten sonra sesinde ki mutlulukla iki saatlik seminer başladı. Lİderlik Gücü başlığıyla seminere başlayan Hocam, insanların yaşadığı en büyük sorun olan güvene de değinmeden geçmedi. Güven veren bireyler olun ve güveninizi kimsenin tüketmesine, harcamasına izin vermeyin sözleriyle insan olabilmenin ayrıcalığını tüm salona hatırlattı. Sunumunda öyle bir incelik, öyle bir naiflik,öyle bir bilgi üstü bilgelik vardı ki bunu kağıda kaleme dökmem çok zor. Espirileriyle, insanları güldürürken dahi düşündüren bir bilgelikten bahsediyorum yani... Yıllarını insanlığa,sevgiye,hoşgörüye ve en önemlisi eğitime adamış biri olmanın haklı gurunu yaşıyordu söylediği her bir cümlesinde.  Kendimi nasıl kaptırdıysam salondaki insanların ayağa kalkıp alkışıyla seminerin sonuna geldiğimizi farkettim. Herkesin yüzünde mutlu bir ifade vardı. İyi ki gelmişiz diyen insanlar birbirinin ardına sıralanırken imza masasında kuyruk oluşmuştu. Olmazsa olmaz kuyruklarımızdan biri gibi görünse de bu kuyruk umut veriyordu, topluma... Elinde Ahmet Şerif İzgören kitabıyla sıra da sabırla bekleyen insanlar, tanımadığı kişilerin Ahmet Şerif İzgören'le fotoğrafını çekme nezaketini gösteriyordu. Kalabalık olmasına rağmen mütevazililiğini hiç bozmadan, yorgunluğunu belli etmeden, yanına gelen herkesle selamlaşan ve okurunu tanımaya çalışan yüce gönüllü bir insanı kaleme alıyorum ben.

Bugün bu yazıyı sizlere yazarken biraz harflerden çaldım,affola! Çünkü hayranı olduğum biriyle tanışmak, yüzyüze gelmek,tokalaşmak, iki saat soluksuzca onu dinlemek ve dinlerken hayatın her anını yakalamanın mutluluğunu yaşamak benim için kolay olmadı. Sizlerden ricam lütfen zaman kaybı yapmadan, hayata bir avuç daha sıkı sıkı tutunmak için Ahmet Şerif İzgören videolarını izleyin ve çocuklarınızla kitaplarını buluşturun. Benim öğrendiğim ve daha öğreneceğim çok şey var, inanıyorum sizlerin de öğreneceği çok şey vardır.

Her çocuğun parmağına konan bir uğur böceği vardır. 

Peki soruyorum size, siz  şahit oldunuz mu, bir çocuğun parmağına konan uğur böceğinin çocuğa yaşattığı mutluluğa?

Ya da siz gidebildiniz mi bir çocuğun yüreğine? 

Uğur Böcekleri Derneği

'İyilik yap karşılık bekleme, bilgiyi paylaş karşılık bekleme'

Değerli Ahmet Şerif İzgören'e ve yüreği sevgiye bulaşan herkese saygılarımla...