Dün okulların ilk yarıyılı bitti. 

Yaklaşık 6 ay boyunca ya sabahtan, ya öğleden sonra, ya da tam gün okula giden çocuklar, çalışmalarının performansını gösteren karnelerini aldılar.

Notların ne önemi var?

Altı ay boyunca emek verdiler, gittiler, geldiler, öğretmenleriyle, arkadaşlarıyla güzel günler geçirdiler.

Karne günü olan Cuma günü, karnesini alan annesine, babasına, dedesine, evine koştu.

Tatile girmenin mutluluğunu yaşadı.

Okulu öyle ya da böyle mutlu geçirmenin keyfini yaşadı.

Sonra karnelerini sosyal medya da paylaştı, doğal olarak.

Bir kendini bilmez kalmış, bu paylaşımlardan sıkıldığını belirtmiş ve ‘Karne göstermeler bitene kadar, bir hafta yokum’ diye mesaj atmış.

O kendini bilmezin çocuklara sevgisi yok. O çocukların altı ay boyunca gösterdikleri emeklere saygısı yok.

Neden sevgisi yok,  neden saygısı yok düşüncesiyle onun sosyal medyasına baktım.

Belki, sosyal medyaya hepten karşıdır diye düşündüm.

O kendini bilmez, yediklerini paylaşmış, içtiklerini paylaşmış, ettiklerini paylaşmış.

Çarşaf çarşaf.

Gün gün, saat saat.

Bir kişi de kalkıp, ‘Yeter yediğini, içtiğini, ettiğini görmek zorunda mıyız?’ dememiş.

Saygı göstermiş, saygı göstermese de onun gibi saygısızlık göstermemiş.

Şimdi bu hanımefendiye, bu paylaşımından dolayı bir iki satır tepki vererek yazmak da benim karne alan bütün çocuklara borcum.

Gösterin Çocuğum Karnenizi!

Hanımefendiyi sosyal paylaşım tatiline çıkartın!