Gün gelecek çok sevecek biri seni.

Değişmek, mükemmel olmak ya da mükemmeli oynamak zorunda kalmayacaksın.

Zaten sevecek seni, olduğun gibi.

Değişmeyeceksin demiyorum değişeceksin.

Ama bunu baskıyla, zorlamayla, dayatmayla ya da sırf hayatında kalmaya devam etsin diye değil; sen gerekli gördüğün için yapacaksın. Çünkü aşk değiştirir, aşk dönüştürür.

Ama sen olmayı da bırakmayacaksın elden.

Zaten sevecek seni olduğun gibi.

Bazen huysuzluğun tutacak, bazen bir şeylere kızacaksın hatta bazen karamsar olacaksın ama bırakıp gitmeyecek seni.

Çünkü yanında, hep iyi olman hep başarılı olman hep pozitif olman koşuluyla kalmayacak ki!

Acı tatlı her şeyi paylaşmak isteyeceksin onunla, en çok da komik anları ☺

Onu düşünmek bile yüzünde gülümsemeye sebep olacak. Gülümsemen onu da mutlu edecek, o mutlu olunca sen daha çok gülümseyeceksin.

Bu paradoks böyle sürüp gidecek. Kendini en güvende, en güçlü hissettiğin yer onun yanı olacak. Bileceksin ki o da seninle gücüne güç, yüreğine güven katacak.

Bilecek ki o kusursuz değil, o yüzden kusursuzluğu beklemeyecek senden, kusurlarınla sevecek seni.

Sabahları yapacağın işleri yazarak planlamanı, mısırları tek sıra halinde yemeni, ekşi elmayı yerken tuzlamanı, sokakta çizgilere basmadan yürümeye çalışmanı hatta kurşun kalemlerin arkasını dişlemeni bile sevecek.

Çünkü bilecek ki bunlar sen diğerlerinden ayıran şeyler :)

Önceleri sabahları uyandığında aklına gelen ilk şey olacak, sonra sabah uyandığında gördüğün ilk şey… Sonra yuva olacak o kişi sana, evin nerde dediklerinde o gelecek aklına!

Onu kurtarıcısı olmak zorunda kalmayacaksın, onu da kurtarıcın olarak görmeyeceksin. Ama öyle kendin olacaksın ki onunla, yaralarından öpecek seni bilmeden belki…

Bulduysan onu, “Sevgi emekti” diyen Asya’yı unutma.