Sorsam herkes biraz veya çok hayvan severdir.

Can dostlarımıza zarar gelmemesi adına mangalda kül bırakmayız.

Bırakmayız da iş hayvanları sevmek, kollamak, onların sadece gıda değil başka ihtiyaçlarını görmeye gelince sanırım biraz vurdumduymaz oluyoruz.

Hoş insanlara karşı bile vurdumduymaz olduğumuz bu dünyada hayvanlara karşı olmamasına da şaşırmamak gerekiyor.

Beni okuduğum haberde, gördüğüm görüntüde şaşırtan ise Karşıyaka Belediyesi çalışana, temizli görevlisi kardeşimin sokak hayvanın gösterdiği ilgi görmemek, etkilenmemek ve iyi ki varsın dememek mümkün değil.

‘Kola’ ismini verdiği sokak hayvanı da onu çok iyi tanıyor, sırtını kaşımasına, banyo yaptırmasına, ona ilgi göstermesine o kadar alışmış ki, bir gün olmasa kendi hayatında hissedeceği büyük bir eksiklik olacak.

Dünya da ne iş yaparsak yapalım içimizdeki sevginin büyüğünü değil, kırıntısını gösteremiyorsak boşa yaşıyor, boşa çalışıyoruz demektir.

Hele ki bu sevginin en küçüğünü, çıkarsız, karşılık beklemeden gösterebiliyorsak, hayattayız ve yaşıyoruz demektir.

Karşıyaka Belediyesi Temizlik İşleri Görevlisi kardeşim Mustafa Sağsöz’ü, bize sevginin ne olduğunu, nasıl olduğunu, neden olması gerektiğini gösteren bu hareketinden dolayı onun kalbini alkışlıyorum.

Onun gibi insanlarının sayısının çoğalmasını, ‘Kola’ gibi can dostlarımıza sahip çıkmalarını diliyorum.

Hayatı birlikte yaşamak istiyorsak yapmamız gereken tek şey sevgiyi paylaşmak.

Hayat zaten mecburen paylaştığımız şey.

Onu anlamlı kılan sevgidir!