Uzm.Dr. Mehmet Yavuz, çocukluk çağında başlayan tırnak yeme alışkanlığı 3 yaşından itibaren ortaya çıkan bir uyum ve davranış bozukluğu olarak kabul edildiğini söyledi. Dr. Yavuz, "Çocuğun gelişim döneminin bir parçası olan tırnak yeme davranışı karşısında ebeveynler genellikle telaşa kapılıp yanlış tutumlar sergileyebiliyorlar" dedi. Reem Nöropsikiyatri Merkezi'nden Uzm.Dr. Mehmet Yavuz, bu davranışın altından yatan sebebin çevresel ya da psikolojik nedenlerden kaynaklandığını belirtti.

Kız çocuklarında erkek çocuklarına göre daha fazla gözlemlenen bu davranışın sebeplerinin değişiklik göstermekle birlikte daha çok duygusal sorunlardan kaynaklandığını anlatan Uzm.Dr. Mehmet Yavuz, "Tırnak yiyen çocuklarda, parmak emme, ağza farklı materyaller sokma, diş gıcırdatma gibi kaygı sorunu olduğunu gösteren başka bulgulara da gözlemlenebilir.

Çocuklar çevrelerindeki insanları kendilerini rol model alırlar. Dolayısıyla tırnak yeme alışkanlığı çocuğun akranlarıyla oyun oynarken taklit ederek kazandığı bir davranış olabilir. Çocuğun hayatında onu psikolojik olarak etkileyen olaylar örneğin; anne babanın boşanması, annenin iş hayatına atılması, ilgi ve sevgi eksikliği, sevdiği bir kişinin hastalanması ya da kaybı, yeni bir kardeşin dünyaya gelmesi, kardeş kıskançlığı, arkadaş ortamındaki sıkıntılar gibi stres yaratan faktörler tırnak yemeği tetikliyor. Çocuğun huzurlu bir ortamda büyümesini sağlamak da önemlidir. Eşler arasındaki gerginlikler, anne, babanın aşırıcı baskıcı ve kontrolcü olması, şiddet ve öfke içeren TV programları, korku ve kaygılar bu davranış bozukluğunun oluşmasına neden olabilir." dedi.

Uzm.Dr. Mehmet Yavuz, okul dönemindeki çocuklarda tırnak yemeye neden olan sebepleri şöyle sıraladı; "Başarısız olma korkusu, öğretmeden ya da ceza almaktan korkmak, çocuğun yaşıtlarıyla olan iletişimdeki sıkıntılar, okul ortamında kaygı ve stres yaşamasına neden olan herhangi bir durum."

Uzm.Dr. Mehmet Yavuz, tırnak yeme davranışının engellenmesi için alınabilecek önlemleri ise şöyle sıraladı; "Çocuğun bu davranışının alışkanlığa dönüşmemesi için ailenin desteği son derece önemlidir. Bu davranışı söndürmek amaçlı anne babanın çocuğa kızması, baskı yapması, ceza vermesi ya da korkutması sorunun çözümüne yönelik bir tutum olmadığı gibi çocuğun duygusal dünyasında sıkıntılara neden olacaktır.

Eğer çocuk sevgi eksikliği yüzünden tırnak yiyorsa anne babanın çocukla daha sık ve kaliteli zaman geçirmesi etkili olacaktır. Çocuk tırnak yemeye başladığında "elini ağzından çek", " bebek gibi davranıyorsun" gibi uyarılar yerine dikkatini onun hoşuna gidecek faaliyetler yaptırarak başka yöne çevirmek etkili olacaktır. Örneğin resim yapmak, oyun hamuru ile oynamasını sağlamak hem çocuğun el becerisini geliştirecek hem de bu alışkanlığı bırakması için etkili bir yöntem olacaktır.