İtalya, Yunanistan ve ABD’de yapılan araştırmalara göre boyalar, koruyucular, antioksidanlar, topaklanma önleyici maddeler, lezzet arttırıcılar ve tatlandırıcılar gibi çeşitli katkı maddeleri içere ultra işlenmiş gıdaların, ikinci bir kalp krizi veya ölümcül felç riskini artırdığı ortaya çıktı. Yapılan araştırmalara ilişkin açıklamalarda bulunan İstanbul Medipol Üniversitesi’nden Kardiyoloji Uzmanı Prof. Dr. Zekeriya Nurkalem, şu bilgileri verdi:

Ultra işlenmiş gıda; toplu olarak üretilmiş ekmek, hazır yemekler, hızlı yiyecekler, tatlılar, tuzlu atıştırmalıklar, kahvaltılık gevrekler, tavuk ve balık külçeleri dahil yeniden yapılandırılmış etler, hazır erişteler ve çorbalar, ilave edilmiş konserve sebzeler, tuz, şeker kaplı kuru meyveler, gazlı içecekler ve şekerli içecekler gibi geniş bir ürün yelpazesini ifade ediyor.

SORUN, HAZIRLANMA VE SAKLANMA SÜRECİNDE

Ultra işlenmiş gıda tanımının besin içeriğiyle değil, daha çok hazırlanması ve saklanması için kullanılan süreçle bağlantılı olduğunun altını çizmek önemlidir. Başka bir deyişle, bir gıda besin açısından dengeli olsa bile, yine de aşırı işlenmiş olarak kabul edilebilir. Açıkçası, farkı yaratan ara sıra tüketilen tek gıda değil, bir bütün olarak süpermarket raflarından gelen çok fazla ürünü içeren bir beslenme şeklidir.

Araştırmalarda, ultra işlenmiş gıdaları daha fazla tüketen kişilerin, bu gıdaları daha az tüketen katılımcılara kıyasla, ikinci bir kalp krizi veya felç riskinin üçte iki oranında arttığı ve bu sefer ölümcül olduğu görüldü.

Ultra işlenmiş gıdaların tüketimi, ortalama bir Amerikan beslenme şeklindeki günlük kalorinin yarısından fazlasını oluşturuyor ve dünya çapında giderek daha fazla tüketiliyor.

HER ZAMAN TAZE ÜRÜNLERLE BESLENİN

Ultra işlenmiş gıdalar, sağlık üzerindeki potansiyel olumsuz etkileri nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Akdeniz geleneğinin bize yüzyıllardır öğrettiği gibi; her zaman taze, minimal işlenmiş ürünlerin tüketimine dayalı bir beslenme şekli tercih edilmelidir.

ETİKETLERE DE YAZILMALI

Önerimiz, şimdiye kadar yalnızca beslenme bilgisi sağlayan ambalajların arka kısımlarındaki etiketlere, gıdaların endüstriyel olarak işlenme düzeyinin de eklenmesidir.”