Nerde o eski bayramlar cümlesiyle başlamak kendimizce yaşanabilecek en güzel bayramları yaşamış olmanın sonucudur.

Her yıl, her ay, her gün ve her an nasıl çok ama çok iyi hissetmiyor, hissedemiyorsak, her gelen bayramı da bir tık daha fazla iyi ve mutlu hissediyor olamamamız doğal.

Doğal olmayan yaşarken kendini bu dünyaya ait olmadığını hissetmen, düşünmen.

Maddi anlamda varlık veya yokluk herkesin kendisine ait özel bir durum.

Manevi anlamda varlık ve yokluk ise insanın tamamen psikolojik halidir.

Bayramların iyi ve mutlu geçmesi, geleninizin, gideninizin olması ve gelip, gidecek yerinizin olması demektir.

Bayramların tek kaçış yeri ise lüks tatillerdir.

Kendine mutluluk satın almak gibi.

Mutluluk!

Bir kere denedim. Yıllar yıllar önce bir grup rüzgarına uyarak.

Otel odasından öğlen çıkıp, okey masasından akşam kalktığımda bayramın birinci gününün bittiğini anladım.

Benden daha önce anlayanlar ise çıktıkları gibi otel odasına geri dönmüşlerdi.

Uzun lafın kısası!

Uzun yaşamanın özeti!

Bayram sevdiklerinle, sevinince ve sevindirince bayram oluyor.

Nerde eski bayramlar olmaktan çıkıyor.

Vesselam.