Tuğba Topal
Kabul ettim...
Benim en bencil yanım
En soylu, en gerçek
En acılı, en sancılı yanım
Dayanılması güç ateşim. Ruhumu yakan, bedenimi küle çeviren en şehvetli cinnetim. Ne bende umut var, ne de sen damlatıyorsun. Benim tek bulaşıcı hastalığım bir an yetiyor seni düşünmeme, sonrası tüm zihnimi sarıyorsun. Aklımı yıkattırsam da her sabah, her gece yine bulaşıyorsun.
Hayatımın tek sermayesi hep senden yedim, arttırmadın, çoğalmadın. Yitmeyi, gitmeyi seçerken, hep senden yedim ama yine de bitiremedin kendini içimde.
Bitiremeyeceksin kendini içimde! Yıktığın duvarlarımın altında bekliyorum seni, harabeye çevirdiğin yüreğimle.
Sen benim sınırlarım içindeki Rus komutanı edalım. Talipli düştüm esir sevdana. Çöktüm önünde, dizlerimin üstüne... daya aşkını kalbime kıpırdarsa namerttir yüreğim karşında. Tüm topraklarım senin! Çiz hayatıma hayalindeki hayatı ve yaşa benimle hayalindeki hayatı.
Hadi durmasana! As bayrağını, dalgansın yüreğimin burçlarında.
Benim en cahil, en bilgiç yanım
En aciz, en güçlü
En vahşi, en narin yanım
Kalbimi sıkıp suyunu çıkartıyorsun! Kan yerine acı pompalatıp, doğurtup küllerimden, tekrar tekrar öldürtüyorsun beni sevdama. Ulaştığın yücelik makamımda beni kendime yargılatıp, infazımı yine kendime yaptırıyorsun. Rikkataver beklerken, rikkattamiz olup kast ediyorsun canıma. Yapma!
Benim ideolijik savaşım, felsefem, bilimim, ilimim...
Durma!
Kuşattığın bende tanı ululuğu
Daha da evril, yücel
Tanrı emretti " Sev "
İtaat ettim sevdim
Aşk katında ibadettir artık bu sevda
Kabul et
Ben kabul ettim.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.