Aysel Ateş Abdullazade
Kanatlarım var ruhumda
Kanadı olduğunu fark etmeyen biri uçabilir mi?
Bütün gün beynimde bu cümle ile dolaştım. Kanat, insan ve farkındalık... Bir de özgürlük, değer ve özgüven.
İnsan o kadar yüce bir varlık ki. Kendi değerinin farkında olursa yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Her şeyin başında kendine olan sevgi ve değer var. Bu ikiliyi kendi benliğinden ayırmadığın sürece hayatın kolay bir şekilde, ihtişamla devam eder.
Yaratılış itibari ile insanlık sevgi ile yoğrulmuştur. İnsanlığın mayası, özü sevgi olduğu için yaşam kılavuzu da sevgi üzerine kurulmuş. Sevgi ise değer kavramı ile birleşiyor. Kendini seviyorsun, kendine değer veriyorsun. Kendine değer veriyorsun, kendini seviyorsun. Tüm mesele bu.
Yukarıda kanatlardan bahsetmiştim. Ruhunda olan kanatların farkında mısın?
Omuzlarının üzerine açılmış iki kanat var. Ruhunu doyurmak, beslemek, inandırmak, güven sağlamak için bu kanatlara ihtiyacı var insanoğlunun. Bu kanatlar çocukluğumuzdan beri bizde var olsa da ya büyür, ya küçülür. Büyüdüğünde kendi özgürlüğünün, kendi arzularının, hedeflerinin ve amaçlarının rotasını bilen bir bireye dönüşürsün. Git gide gelişirsin, benliğini temizlersin, sürekli arınırsın.
Kanatların git gide erimeye başlarsa kendimizi kaybediyoruz demektir. Zerre zerre eriyen kanatlarınızla ruhunuzun şifası da azalır, kaybolur. Ve biliyor musunuz ki insan hastalıklarının çoğu psikolojiktir. İpin bir ucu da buraya bağlanıyor. Ruhsal çöküntü, motivasyon kaybı, negatiflik insanı içten içe çöktürür ve gittikçe hastalığa dönüşür.
Kanatlarının farkında olan insanlar yardım kabul etmez çoğu zaman. Her işi kendileri görme çabasında olur. Çünkü kendine, kendi mükemmeliyetine inanır.
Güçsüz insanları sevmezler ve kabullenmezler. Çünkü onlar bilir ki her insanın kendi gücü kendi içindedir. Onu dışa yansıtmak ve farkında olmak kişinin kendi yeteneğidir.
Yeteneklere aşıktırlar. Tüm üst düzey işleri severler, her şeyin en iyisini isterler ve alırlar kendileri için.
Özgürlük yancısıdırlar. Belki de en güzel yönleri budur. Kimsenin kendilerini kısıtlamasına izin vermezler. Özgürlükleri en belirgin ve en ağır basan yönleri olabilir. Taviz vermezler.
"Zirvedekiler daima yalnızdır" sözü hayat felsefeleri olabilir. Daima zirve olduklarını, başarılarını daima sürdüreceklerini düşünürler. Bu da motivasyon kaynağıdır tabi ki.
Kanatların var ruhunda, unutma, sevgili okurum! Farkında ol ve uçmaya devam et.