Sosyal bilinçaltımızda oluşturulmuş kalıplar var. Bu kalıpların aslında hiç bir gerçekliği yoktur. Görünen tablo tam farklıdır çünkü. Ayrımcılık yapmadığımızı, her yerde kız ve  erkek çocuklarımız arasında fark olmadığını söylüyoruz. Ama mesele eğitim, tahsil seviyesine geldiğinde kendimizin oluşturduğumuz mecburiyetlerden bahsediyoruz. Ve bu farkı ortaya koyuyor. Görünen o ki kendimizi kandırıyoruz...

Eğitimden bahsedeceğim size. 

Öğretmen ailesinde büyümüş biriyim. Annem ve babam yılların öğretmeni. Kendimi bildim bileli üniversiteye hazırlanan öğrencilere babam ek ders veriyor. Sınav sonrası ise öğrencinin kapasitesine uygun olarak hangi üniversitelere başvuru yapmasını ve sınav sonucuna göre meslek seçmesini tavsiye ediyor. Bizim orada öyle. Önce sınav, sonra üniversite tercihi. 

Sınav sonrası öğrenciler anne-babaları ile birlikte evimize gelir, babamdan üniversite seçiminde tavsiye alırlar. Her zaman yanlarında durup konuşmaları, tartışmaları izlerdim. Dikkatimi çeken birşey vardı hep; kız öğrenciler için çoğu zaman öğretmenlik mesleğini tercih ediyordu aileler. Çocuklara sorulmazdı, ebevenynler karar verirdi meslek tercihine. Olsun da, üniversite öğrencisi olayım diye düşünen çocuklar da itiraz etmez, kafasını yere dikip sevdiği mesleğe sahib olmak arzusunu boğardı içinde. 

Bir gün babası ile bir kız öğrenci geldi. Sınav sonucu çok yüksekti. Ama babası onun için biyoloji öğretmenliği mesleğini seçmişti. Kız babasına itiraz etti: "Sınav sonucum çok yüksek, ben doktor olmak istiyorum" dedi. Babasının, "otur oturduğun yerde, doktor çıkacakmış" demesi hala kulaklarımda çınlıyor. Ve o kız biyoloji öğretmeni oldu. Belki de bugün sizin, bizim evlatlarımıza ders veriyor. Hangi şartlar altında o mesleğe sahip olduğunu düşününce o dersin kalitesini görebiliyor musunuz? İstemediğin, sevmediğin bir işi hangi içtenlikle yapabilirsin?

İçinde arzuları çiliklenen bir öğretmen o şimdi.  Öğrencilerini nasıl sevecek, eli iğne-ilaç tutmak isterken, nasıl kalem tutacak? 

Beyaz doktor üniforması giymek sevgisini nasıl siyah etek beyaz gömleğe değişecek? 

Bugün toplumda binlerce böyle meslek sahipleri var. Onları sevdiği işten ayıran, elleri ile yakasından tutup uzaklaştıran anne-babalar var. Neden? Kız olduğu için mi doktor, mimar, gazeteci, ekonomi uzmanı olamaz?

Ne zamana kadar öğretmenliği "kız mesleği" olarak görecek, kızlarınızın arzularına kalın bir çizgi atacaksınız?

Mesleğinizin "temizliyi" kimliyinizi belirlemiyor. Bilginiz olsun!