Bazı insanlar vardır…

Göreve gelmez, gönle gelir.

Makamlardan önce göz temasına, selamlaşmaya, insan olmaya kıymet verir.

İşte Gökhan Görgülüarslan, Konak’ta tam da böyle bir iz bıraktı.

Bir kenti sevmek, onu yönetmekten çok daha fazlasıdır.

Sokaklarını tanımak, insanına kulak vermek, ihtiyaçlarını hissetmek…

Gökhan Görgülüarslan tam da bunu yaptı.

Konak’a sadece bir kaymakam olarak gelmedi; bir yürekle, bir vicdanla geldi.

Bugün yollar Niğde’nin Bor ilçesine çıkıyor.

Ve Konaklılar bir bürokrattan değil, sahada yürüyen bir dosttan, gölge gibi hissettirmeden omuz veren bir yöneticiden ayrılıyor.

Gökhan Kaymakam, makamını halktan yüksekte değil, halkla omuz omuza tuttu.

Protokolden çok pazaryerinde, tören kürsüsünden çok okul bahçelerinde gördük onu.

Bir çocuğun gözünden okudu derdi, yaşlı bir annenin duasında buldu mesuliyetini.

O, sessiz ama derin izler bırakanlardan oldu.

Ne çok bağırdı, ne çok gösterdi ama her işin arkasında onun sağlam bir imzası, insanı önceleyen bir bakışı vardı.

Konak gibi İzmir’in kalbi olan, tarihiyle, çeşitliliğiyle ve zorluklarıyla dolu bir ilçede görev yapmak kolay değildir.

Ama Sayın Görgülüarslan bunu, hiç şov yapmadan, reklam peşinde koşmadan, mütevazılıkla yaptı.

Ve şimdi…

Gönlümüzde bir teşekkür, içimizde bir buruklukla uğurluyoruz onu.

Her gidiş bir vedadır belki, ama bazı vedalar gurur da taşır içinde.

Çünkü biz biliyoruz:

Bor’a giden bir kaymakam değil, halkın içinde yürümeyi bilen bir gönül insanıdır.

Yolunuz açık olsun Sayın Gökhan Görgülüarslan,

Konak sizi unutmayacak.

Ve biz, adaletin ve samimiyetin temsilini her zaman minnetle anacağız.