KÖPEKLEŞEN BALIKLAR...

Tatlı su kaynağından uzak, yakıcı tuza yakın.
Dişlerini bileyerek sırıtanlardan ruhunu sakın.
Bir cümle kurur hayallere dair, gerisi fasarya.
İyilik değil, gözyaşı gördüğün çürütücü salya.
Kaz kafasının arkasında yığılı binlerce yıkıcı sır.
Sen mavi denizinde sessiz sakin, O seni ısırır.
Öncesi bir balık gibi derin denizden yeryüzüne.

Şimdi hırıltılı saman köpek gibi bakar yüzüne.
Balık havuzuna kova kova su taşıyan pişman.
Yalanlardan it gibi beslenir, içimizdeki şişman.
Hakikatte bir balık olduğu yalanını yayanlar.
Kaç balığın köpekleştiğini kardeş gibi sayanlar.
Dünyanın tüm denizlerinde sürü halde gezinir.
Bugün köpek sanırsın, yarın ahtapota devinir.
Edebinden bir akvaryuma sığınıp bekleyenler.
Bir de köpekleşip denizde pula pul ekleyenler.
Arsızca başka balıkların haklarına javslayanlar.
Lafa gelince hak, adalet ve adamlık taslayanlar.
Bütün kilitli hakikatleri bir an hoyratça savuran.
Başka balıklara kum, kendine bıldırcın kavuran.
Bir balığın başına gelebilecek en büyük düşüş..
Derya denizde uzaklaşıp bir köpeğe dönüşüş.
Bir canlının fıtratından ayrılıp kötüye evrilmesi.
Hiç kendiliğinden olmaz, isteyerek devrilmesi.

Küçük balıkları severken dikkatli olmalı insan.
Balıkların en çok sevmedikleri ses, kötü lisan.
Her balık kendi titreşiminden diğer balığı tanır.
Köpekleşmiş balıklar, her balığı kendi gibi sanır.