Bir yerlerde seçim oluyor, seçim için seçmenin önüne sandık konuyor, eline oy pusulası veriliyor, iki adaydan birisi çıkıyor, ‘Makam için değil, hizmet için adayım’ diyor.

Tam bir Pazar günü yazısı konusu.

Makam için mi aday olunmalı, hizmet için mi aday olunmalı?

Klasik, yumurta mı tavuktan çıkar, tavuk mu yumurtadan çıkar misali!

İnsanın akılıyla alay eden, insanın kalbiyle alay eden, insanın oyuyla alay eden, insanın iradesiyle alay eden böyle bir cümle daha hiç görmedim.

Makam için adayım ama hizmetin daha iyisini, en iyisini üreteceğim desen belki bir nebze kurtarırsın kendini.

Hizmet için adayım ama makamı da yanında eşantiyon olarak verirseniz otururum desen belki bir nebze daha kurtarırsın kendi.

Başkan olmak istiyor musun?

Adaysan ‘Hayır’ de de görelim!

O koltuğu oturmak istiyor musun?

‘Hayır’ de de görelim!

Makamı istiyor musunuz?

‘Hayır’ de de görelim!

Senin hizmet için aday olduğunu iddia edip, makamı görmemezlikten geldiğini savunduğu yerde karşı tarafından kişinin bir makam masası, iki de sandalyeye mi ihtiyacı olduğu için aday olduğunu sanıyorsun?

‘Ondan daha fazla çalışacağım’ de anlayalım.

‘Ondan daha fazla üreteceğim’ de anlayalım.

‘Ondan daha fazla düşüneceğim’ de onu da anlayalım.

Ama makam de gözüm yok, hizmette var deme onu anlayamıyoruz.

O zaman aday olma, hizmet etmek isteyen her türlü hizmeti eder, yerine getirir, gereğini yapar.

O makamda oturunca, o seçimden çıkınca hizmet üretme yetkisi verilmiyor.

O makamda oturmak isteyen hizmet üreteceği için oturmak istiyor.

O makamda olmadan da hizmet üretemeyeceğini düşünerek o makama oturmak istiyor.

‘Verin şu makamı bana, görün bakın ne hizmetler edeceğim’ size diye çık seçmenin karşısına.

O da bilsin ki, ‘Oyumu kullanıp, makamı verirsem, karşılığında hizmet alacağım’

Seçmenin kafasında ‘Makamı vermesek de bu adamdan hizmet alırız’ mantığı yaratmaya çalışma.

Gözün olan makamı olmadan, sözün olan hizmeti veremeyeceğini sen de biliyorsun!

Keyifli haftalarımız olsun.