Merhaba . Ben bir sokak köpeğiyim. Keşke bir adım olsaydı ama yok. 

Sizler evlerinizde yağmurda , soğukda sıcacık otururken , benim her günüm bir lokma ekmek bulup doyabilmek için , yaşayabilmek için kilometrelerce yol yürüyerek geçiyor . Tabi bu esnada başıma gelenler utanç verici . Insanlardan tek farkımız konuşamamamız  ve siz insanlarda ekstradan akıl olması . 

Ya bir  lokma ekmek bulabilmek için yollarda gezerken başıma gelenler.... 

Arabayı özellikle bana çarpmak için üzerime sürenleri mi ararsın , arkamdan işkence yapmak için koşturan insanları mı ararsın, sadece yollarda içine dahi giremediğim çöp kenarlarında bir lokma ekmek bulmak için gezdiğim yerlerden taşlanarak kavulmamı , teklenmemi mi ararsınız hangisini söyleyeyim bilemiyorum .

Allah'tan bunu gören empati yapabilen insanlar hala var ki bu yaşadıklarımızı dile getiriyorlar. Hayattaki tek amacımız sevilmek ve yaşayabilecek kadar doyabilmek. Hatta önce sevgi!!!!  Bir kez başımı okşatmak için yaklaştığım herkesin bana kötü muamele yapmasından , "çekil pis köpek "demesinden çok acı duyuyorum.
 
Bu dünyaya  ben istemedim sokak köpeği olarak gelmeyi. Böyle bir seçim şansımız hiçbir zaman olmadı. Sizler de, belki bir sokak köpeği olarak dünyaya gelebilirdiniz. Eğer öyle olsaydı , bu yaşadıklarınız karşısında ne yapardınız hiç düşündünüz mü????

 Bence düşünün ve bizlerin de duyguları olduğunu , sizler gibi canımızın yandığını , acıktığımızı , susadığımızı , üşüdüğümüzü anlayın. 

Anlayın ki bizlere yardım etmeseniz bile en azından zarar vermeyin . 

Ya da çöp kenarına bir kap su ve yiyecek koymak bu kadar zor gelmesin ki bizlerde biraz olsun doyabilelim . 

Evet bir sokak köpeğinin yaşayabilmek için verdiği mücadele ve yaşadıklarından ufacık bir kesit.

 Vicdanı ve aklı olan sevgili insanlar , lütfen sokak canlarımıza duyarlı olalım, onlara el uzatalım  ve uzatanlara destek olalım .

 Sadece biraz empati ve  biraz merhamet .... 

Dünya Hayvanlar Gününüz kutlu olsun.