Kırk yumak olmuş kör düşüncelerde yol arayan.
Bir ömür atasının bıraktığı yerde boncuk sayan.
Boynunda kendir sallanır bakır kupaya, süzme.
Hırçın denizlerin kof kralı, gölde bilmez yüzme.
Bakteri yüklü bedenini evrene eş sayar, angut.
Beyni romen çarşısı, ayaklar hak yemekten gut.
Düz kitleler karşısında avazı çıktığınca ekabir.
Hakikat meclisinde kimsesiz, metruk bir kabir.
Uyuz itler gibi menfaat karşısında, çılgın yalanır.
Nerede kutlu bilge görse, çalıyı sinsice dolanır.
Uçsuz bucaksız galaksilerde küflü benlik satar.
Bir doğrunun kulpuna bin kuyruklu yalan katar.
Arzuhali güya bütün insanlıkmış, külli bir yalan.
Kamu sofrasına göz koymuş, destursuz dalan.
Bin sihirbazdan maharetli örter hemen hakikati.
Ruh umrunda değil, nesne onun için çok hayati.
Görünmez gerçekleri, bir tek o bilir, o düşünür.
Sahi bilim ne iş yapar, tüm gerçek ona görünür.
Kitaplarla hemhal olmak, boş uğraşmış güya.
Siz yatın uyuyun, o görür, görülecekse bir rüya.
Bizler kimiz ki, onbir rakamdan ibaret öteberi.
Samanla yürür sular, en son halk duyar haberi.
Bir bilinse küçük büyüktür daima, bu evrende.
Neme lazım deme, asıl gücün kallavisi sende.