Gülümseyemiyor artık yüreğim. Hiç ışık yok. Güneş anlamsızca dönüyor Dünya etrafında, Dünya'nın ise kendine bile faydası yok. Ne acı yaşanılası hayat, parmaksız, kapısız zindana dönmüş bana yada döndürülmüş.

Ey karanlığın diğer adı; gece

Ey zulmün öteki yüzü sen sevgili

Binbir günahın koynundan çıkıp geldim ben sana, arınmak için sevgi sularında. Her günün sonunda gece ve sen birleşip giriyorsunuz kanıma.

Hayat düşündüğümüz kadar bonkör değil sadece bir şans verir, tek bir armağan. Gerisi kendimizi kandırdığımız zaman dilimleridir. Boşa harcanan!
Bu yüzden yolunu yolum yapışım, kıymetine can adayışım.

Ey gökyüzünün diğer adı; gözlerin

Ey ağrının tek adresi olan yüreğim.

Yangınları seninle öğrendim. Seninle ateşte çıplak ayaklarla yürüdüm hiç korkmadan, hiç düşünmeden. Aşkınla ne kadar çok yanarsam, o kadar seversin sandım, her küle dönüşümde ellerinde tekrar açacağım sandım.

Meğer en büyük yangın gözlerinin yokluğuymuş ve yüreğimi aşkın değil, olmayışın yakacakmış.


Ey arka bahçemin nefhası

Ey toprağımın can suyu

Geçmişimin sesine ihtiyacı var, geleceğe umutla bakabilmem için. Kuruyan dallarımın sana ihtiyacı var bir sonraki baharda yeşillenebilmem için. Toprağımı senin nefhana buladım, yüreğimde ki acına inatla.


Ey zindana dönen hayatımın baş gardiyanı olan gözlerin
Ey kirpikleri demir parmaklıklarım olanım
Ben talibim nâr-ı aşkına
Yeter ki sen ol yanımda