Merhaba sevgili okurlar, bu hafta gezmekten tozmaktan daha önemli bir konudan bahsedeceğim. Tabi ki başlığı gördüğünüzde konunun ne olduğu hakkında bir fikriniz olmuştur. Bu hafta hepimiz için hayati önem taşıyan 112 acil sağlık hizmetleri adı altında ambulansları inceleyeceğiz.Bu yazıyı okuduktan sonra küçükte olsa bir nebze bazı olumlu fikirler kafanızda oluşabilir. Umarım hiç kimsenin ihtiyacı olmaz ama onlarsız da olmadığı maalesef acı bir gerçek.
Ambulansları hangi durumlarda aramalıyız. Esas nokta burası aslında. Yani hangi durumlar acil, hangi durumlar bekleyebilir bunu iyi ayırt etmemiz gerekiyor. Bahsettiğim farkındalık tabiî ki doğal afet yada trafik kazaları için değil. Bu tip durumlarda zaten ambulans aramanız gerekmiyor. Onlar haber aldıklarında olay yerine doğru yola çıkıyorlar. Benim bahsini ettiğim durumlar ise daha spesifik. Anlatacağım örnekler ise birebir yaşanmış örneklerdir. Duyduğumda hem güldüğüm hemde kızmaktan kendimi alamadığım olaylar.
Ülkemizde 112’yi aradığınız zaman bölgedeki koordinasyon merkezine çağrınız düşer. Burada sizinle bir ön konuşma sonrasında %99 oranında ihtiyaca cevap verilir. Yani hemen hemen tüm vakalara ambulans çıkması gerekiyor. Duyduğum ilk olay aynen şöyle, tuvalete çıkamayan yaşlı bir amcamın eşi sırf bunun için 112’yi arıyor. Durumu nasıl anlattıysa anlattı çağrı istasyona iletiliyor. Olay yerine giden ekipler durumu sorduklarında amcadan bir güzel fırça yiyor. Sebebi ise neden geldikleri.Tabi çağrıyı yapan amcamın eşi. Ona sorulduğunda tuvaletten çıkmadığını farklı farklı sesler çıkardığı için endişe edip 112’yi aradığı söylüyor. Ne kadar ironik olduğun farkındayım. Ama gerçek hiç de öyle değil.
Ekipler bu boş ihbarı değerlendirirken farklı bir yerde trafik kazası yada kalp krizi geçiren bir hasta olma ihtimali var. Burada başkasının hakkına girmekle kalmıyorsunuz aynı zamanda o kişinin hayati tehlikeden kurtulmasını da engelliyorsunuz. Tekrar söylüyorum lütfen 112’yi gereksiz yere aramayın. Bir diğer önemli konu ise 112’nin taksi niyetiyle kullanılması. Yine yaşanmış bir örnekle açıklamak istiyorum. Ekiplere yüksek bir dağ köyünden çağrı geliyor. Kış mevsimi olduğu için çıkmak bir hayli güç tabi. Ekipler yolda zincir takmak zorunda kalıyorlar.
Tabi hastaya ulaşmaları bir hayli zaman alıyor. Ekipler köye yakın bir yerde zincir takmakla uğraşırken hasta yakınları 4 çeker bir arazi aracı ile ekiplerin yanına geliyor. 112 görevlileri neden geldiklerini sorduklarında gelen cevap muhteşem, ambulansın geç kaldığını ve çıkmayacaklarını düşündükleri için yola çıkmaya karar verdiklerini söylüyorlar. Tabi bunu bu kadar geç anlamaları tamamen kendi araçlarını karda kışta köy yoluna çıkarmak istemedikleri için. Çünkü bahsi geçen hasta arazi aracının önünde olayları seyrediyor. Yani ortada acil bir durum söz konusu değil. Ama ne yaparsın görev işte.
Lütfen 112’yi karnınız ağrıdığında yada tuvalete çıkamayınca aramayın. Yada arabanızla gitmeye üşendiğiniz hastaneye taksi niyetiyle 112’yi aramayın. O sırada sizden çok daha önemli hayati tehlikesi olan bir yakınınız olabilir unutmayın. Ve olay yerine gelen ambulans görevlilerine iyi davranın çünkü hayatınızı onlara emanet ediyorsunuz, onların psikolojik durumu sizinkinden önemli. Sebebi ise çok basit eli titreyen kendini kötü hisseden bir sağlık çalışanın size iğne yada serum takmasını istemezsiniz. Onlarında canı var ve bizim gibi insan olduklarını unutmayın.
Eşim, Ozan ve diğer tüm 112 çalışanları iyi ki varsınız!
Unutmayın,
Çok Gezin, Çok Okuyun ve Çok Sorun…