Yollar bir alem, kaldırımlar bir alem, tabelalar başka bir alem, her tarafı köy gibi, tarla gibi moloz yığınları dolu.
Bunları ben demiyorum Kemalpaşalılar diyor.
Bana yazmak düşüyor.
Kemalpaşa’da neler oluyor?
Kemalpaşa Belediye Başkanı Rıdvan Karakayalı da yoksa ‘Benden buraya kadar mı ?’ diyor.
Kemalpaşa Belediyesi’nin fabrika dahi açmaya maddi gücü var iken, Kemalpaşa’da hayatı kolaylaştırmak, Kemalpaşa’ya güzellikler katmak için elinden hiçbir şey gelmiyor mu?
Daha geçtiğimiz günlerde vatandaşın tepkisini yazdık.
‘Kemalpaşa Mobilya Fuarı’ diye.
İzmir’in değişik yerlerinden çıkan ne kadar mobilya atığı, çöplüğü varsa hepsini Kemalpaşa’ya atmışlar.
Kemalpaşa’yı atık, kullanılmayan, kırık, dökük mobilya çöplüğüne çevirmişler.
Ya o tabelaya ne demeli?
Bir kısmı var, diğer kısmını sen tamamla bulmacası gibi.
Kemalpaşa Belediyesi’nin bir kutu kırmızı boya almaya parası, oradaki yazıyı boyatmak için bir tane adamı yok mu?
Çok mu zahmetli bir iş?
Belediyenin bütün işlerini halledip, belediyeni yapması gereken bütün işlerini yapan Başkan Karakayalı’nın açtığı Zeytinyağı Fabrikası’nın bu durumda ne kadar önemi kalabilir ki?
Orası insanlara hizmet için kurulan Kemalpaşa Belediyesi mi?
Yoksa Kemalpaşa Belediyesi Limited Şirketi mi?
Bütün dert tasa para kazanma üzerine mi?
Kemalpaşalı ne istiyor, ne bekliyor, neyin sorun olmaktan çıkmasını istiyor bunu bilmek, düşünmek ve gereğini yapmak bu kadar zor mu?
Bu kadar sorunu tek tek anlatan Kemalpaşalıların, beklentisi belli sorunları çözüm.
Bu kadar soruna rağmen sorunları çözmeye çalışmayan Başkan Rıdvan Karakayalı’nın sorunu nedir?Kemalpaşa Belediyesi’ni partisine kaybettirmek mi?
Böyle giderse, bu kadar duyarsız kalırsa insanların beklentilerine karşı bu başarıyı yakalaması muhtemel.
Kemalpaşa’nın köy olmasını, çöp olmasını, sorunlu olmasını kimse istemez.