Kendi adına kararlar verilmesinden, hakkının aranmasına fırsat verilmemesinden yoruldu. Niye, niçin, neden diye sorularına esir bırakılmaktan tükendi.
Anlamsız kıyaslanmaların kucağına atıldık. Kapının eşiğinden adımımızı çıkartmaya başladığımız an yapıldı dedikodularımız. Bizi en çok üzen ise yakınlarımız oldu. Çünkü onlar hiç susmadılar, hep konuştular.
Eşsek arısı soksun senin zehirli dilini diyeceğim insanlar oldu benim hayatımda. Bir tek benim değil, sizin de hayatınız da oldu Kimileriniz duymazlıktan gelip içinize dert ettiniz, kimileriniz ise duyduğunuz an tepki verdiniz. Sonra size güzel yakıştırmalar yapıldı. Hakkınızı savunmanın adı; küstahlık, ukalalık, saygısızlık... vs oldu.
Pehhh !deyip geçiştirdikleriniz oldu. Öyle insanlar tanıdım ki kıskançlıktan kudurdular, öyle hayatlara şahit oldum ki kendilerinden çok başka hayatları yaşar oldular. Kendini sevmesini beceremediler. Oysa ki zehirlerinden sıyrılabilselerdi önce kendilerine dokunacaklardı sonra da insanlığa dokunabileceklerdi.Ama yeteneklerini ruhlarını güzelleştirmek dışında her şekilde kullandılar. Gözlerinin ucunda ki çıbanı her gün törpülemek için yeri geldi bir yerlerini yırttılar ama başkasında olmayan bir şeyi var etmek için de kendilerine olan saygınlıklarından ödün vermeye başlayarak farkında olmadan küçüldüler. İki dudaklarının arasına gelen kelimeleri yutkundular. Çünkü hazmedemediler, çünkü olan kişiyi olduğu gibi kabullenemediler.
İki yüzlülüğün olduğu bir dünyayı kabul etmediğiniz için sizi sevmeyenleriniz olmuştur mutlaka. Şaşırmıyorum ben artık bu kesime. Öylesine içlerine sindirir olmuşlar ki samimiyetsizliği, başkasının mutluklarını taşlar oluyorlar kıskanan bakışlarıyla...
Gelin yeni bir günde kendiniz için hayırlı bir iş yapın. Öncelikle maskelerinizden tek tek sıyrılın. Sonra bir ayna karşısına geçin ve "ben kimim" diye sorun? Eminim sizin kendinize bu cevabı vermek, biraz zaman alacaktır.
Neden mi? Çünkü bir beden de onlarca ruh taşımak kolay olmasa gerek...Başkalarından, onların hayatlarını incelemeyi de çöpe atın. Biliyorum bu da kolay olmayacak sizin için ama lütfen bunu benim için değil kendiniz için yapın. Bu sonradan öğretilen bir şey midir bilemiyorum ama aynada gördüğünüz insanla gülümseyerek ilk kez karşılaşmış gibi tanışın. Ve tabi tanışırken size has muhteşem ön yargılarınızdan kurtulun. Gördüğünüz yansımanın derinliğine inin. Kaşını, gözünü, saç rengini, burnunu degil ruhunuzu inceleyin. Özüne inin. İnanın bana özünde ki ruh sizin yasattığınız kadar karmaşık ve sevimsiz biri değil. Hayatı ve insanları oluruna bir bıraksanız yormayacaksınız bu kadar özünüzde ki sizi. İçinizdeki ruha güzel kelimeler söyleyin mesela...Ben kendimi seviyorum demekle başlayın ilk kelimenize. Sonra yüzünüzde ki mimikleri keşfedin. Gülümsemenin size güzellik kattığını fark edin ,bakışlarınızın aydınlık olduğunu görün, kaşınızın havaya kalkmasının hazımsızlıktan değil de güzel olaylara verdiğiniz tepkilerden olacağını düşünün. Burnunuzun kalkıklığının sadece yaradılışınızdan olduğuna dikkat çekin. Ve sonrasın da ben aslında güzel biriymişim diye kendinize seslenin. Korkmayın kimse size kendi kendinizle konuşuyorsunuz diye deli demez. Yani siz kendi dedikodunuzu da yapmıyorsanız size deli diyen de olmaz.
İnsanın kendini sevmesi sonradan kazanılan bir duygu değildir. Ama ben ümit ediyorum ki her şeye rağmen inşallah yeteneğinizi tüm samimiyetinizle kullanırsınız da yıllardır kendinize ve insanlığa yaptığınız eziyetten kendinizi severek attığınız önemli adımla kurtulursunuz. Bugün kendinizi sevin ve ölümlü dünyayı biraz olsun yaşanılır hale getirin. Bu iyiliği başkası için değil kendiniz için yapın lütfen.
Yoksa siz bu hayatta kendinizin değil başkalarının hayatlarını irdeleyerek ömür tüketirsiniz. Ve unutmayın ne olursanız olun kimse bu hayatta sizden daha değerli değil. Öyleyse bırakın kim nerde kiminle ne yapmış sorularını ve kimliğinizi bulun ve kendinizi yaşayın.
Hayatta anlattığım kadar değil anlaşıldığım kadarımdır ben. Kim benden neyi,ne kadar algılıyorsa sizlerde o kadarım. Ve sizlerde ne kadarsam, sizler de o kadarsınız bende...
Tüm sevenlerime samimiyetim ve insanlığımla sevgilerimle...