Anne..

Sabah ekmek kızartması kokusuyla uyanıyorsunuz..
Hadi uyanın,diyen bir ses...
Son lokmayı da ye..
Terli terli su içme..
Sen otur ,ben getiririm..
Varınca ara..
.........
Bu cümleleri halen söyleyen bir insana sahipseniz çok şanslısiniz..
Bu yaşamda sevginin hakkını tek bir insan vardır o da annelerdir..
Özellikle bizim ülkemizde bitmeyen ebeveynlik..
Varimizla yoğumuzla çocuklara adanan ömürler..
Elbette kimsenin şikayeti yok hele ki annelerin..
Çünkü bebeğinizi kucağınıza ilk aldığınızda mutluluğu hep akıllarda kalacak bir an...
İlk gülüşü ilk adımı,
Konuşmaya çat pat başlaması ..
Bunlar ,hiçbir maddiyatla karşılığı olmayan duygular..
Ve bu duygu ,
sadece doğada dişi dediğimiz varlıklara verilmiş...
Annelik duygusu..
Victor Hugo :" kadınlar zayıftır ama analık kadına güç verir."diyerek analigin yüceliğini ve gücünü dile getirmiş..
Bu durum doğada da böyle, bir kedi , yavrularını öyle saklar ki ... Koruma içgüdüsü...bütün annelerde var olan içgüdü.
Peki bir de kadına verilen kıymet ..
Ne yazık ki ülkemizde son yıllarda kadına şiddette sınır tanımıyoruz..
Çocuklarının gözü önünde şiddet gören , öldürülen kadınlar ...
Bu durumu nereye koyacağız?
Bu sebeple bir güne sığacak sevgi ve kıymet değildir...
Kadın ,doğanın en özel hediyesi ile taçlandırılmis ,Analık...
Hayatın enerjisi ..
Hayatın en güzel rengi..
Ne bu enerjiyi yok edin ne de bu renkleri soldurun..
Bir evde anne yoksa o evde her şey öksüz  kalmıştır..
Hayat , öksüz kalmasın ..analar hep var olsun..
Sevgiyle keyifle hayatımızda var olsunlar..