Balbay görüşülmekte olan yasanın, patronları çalışanlardan daha örgütlü hâle getireceğini, hükümetin küresel gidişin bir parçası olarak bu yasayı vahşi bir şekilde hayata geçireceğini vurguladı ve Bakan’a: “Bu yasayla birlikte ben, Sayın Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı’nın adını, Çatışma ve Sosyal Gerginlik Bakanı olarak değiştirmek istiyorum” dedi.
Balbay bu yasanın çalışma barışını, iş barışını ortadan kaldıracağını ve işyeri cinayetlerinin artmasına neden olacağını iddia ederek şöyle devam etti:
“ Bu yasaya kamuoyu "kiralık işçi yasası" dedi. Ama kiralık bile çok iyimser bir deyim. Nerede çalışacağı belli değil, ne zaman çalışacağı belli değil. Bu insanlar o iş yerine ne kadar ait hissedecek kendini belli değil? Şu anda yaşadığımız pek çok cinayet türüne yakında iş yeri cinayetleri de eklenebilir. Gelin bu yasayı, gerçekten İş Kurumunun, devletin bir sorumluluğu olarak hayata geçirelim. Bir işçinin çalıştığı iş yerine bir aidiyeti gerekir. Geçmişte köklü kurumlarda böyle olmuştur. Benim ortaokul, lise yıllarım Nazilli'de geçti. Sümerbank basma fabrikasında o işçilerin fabrikaya sahip çıkışı, orada kaliteyi artırmak için çabası, aynı zamanda iş yerine bağlılığından kaynaklanıyordu” dedi.
Balbay İzmir’in Kınık ilçesinde maden işçiliği yapan bir ailenin yaşadıklarını paylaşarak, sözlerine şöyle devam etti:
“Ailenin babası Durmuş Sidal. Oğlu Kınık'ta madende ölmüş. Oğlu öldükten sonra madendeki çalışma koşullarına bakıyor ve öğrendikleri karşısında irkiliyor. Baba kendisi de yıllar önce maden işçisiymiş ve oğlunun çalıştığı maden ocağını görünce, 25 yıl önce biz daha iyi iş koşullarında çalışıyorduk diyor.”
Çıkarılmak istenen bu yasa ile çalışma koşullarının daha da kötüye gideceğini söyleyen Balbay, ayrıca kendisine gelen talepler arasında her 10 talebin 6’sının iş arayan vatandaşlarımızın oluşturduğunu ve ülkemizdeki işsizliğin bu denli can yakıcı boyuta ulaştığını paylaştı.
Balbay konuşmasını Kiralık İşçi Yasasına dair şu tespitleri yaparak sonlandırdı:
“Patronu belli değil, işin sahibi belli değil; bir anlamda, fedakârlığı, eşit paylaştırmış görünüyor. Ama "Feda"sı çalışana, "kârlık" kısmı patrona ve bu özel istihdam bürolarını kuran kişilere kalacak. Dünyadaki örnekleri de zaten böyle.
Dünyada bugün bütün üretilen değerin yüzde 85'ini zengin ülkeler, yüzde 15'ini fakir ülkeler alıyor. Bu anlamda, küreselleşme yok, "küre"de "selleşme" var. Bunun en önemli göstergesi de sermayenin sınırsız özgürlüğü ama emeğin esareti. Emeğin her türlü koşulları zorlayarak, çırpınarak köle olmak için Batı'ya gidişini yaşıyoruz.
Ama maalesef bu yasayla birlikte özel istihdam bürolarına gelecek olan kişiler güvencesi olmayan, sigortalı olup olmayacakları belirsiz, hangi koşulda olursa olsun ve nerede olursa olsun çalışmak zorunda kalacaklar ki bu gerçekten iş yeri cinayetlerinin artması sonucunu doğuracaktır” dedi.