Tüm dünya var gücüyle Sanayi 4.0’ a hazırlanıp Toplum 5.0’ ı düşünürken, yönetim stratejilerinde geleneksel yöntemlerden uzaklaşıp çalışan değeri ve motivasyonuna yönelmişken, sanayisi henüz 2.0 düzeyinde olan ülkemizde yönetim stratejilerinde yapılan yanlışların ise ardı arkası kesilmiyor…
Çalışanlara yönelik yapılan yanlış uygulamalar sosyal medyada hızla yayılırken, kimbilir daha nice yanlış uygulama ve mobing yaşanıyor bilmediğimiz, saklı kalan ve paylaşılmayan…
Herkesin bu konuda farklı bir deneyimi ya da şahit olduğu bir durum mutlaka vardır. Gerçekten çalışan iyi niyetliyse ve işine ilişkin kendisinden bekleneni fazlasıyla yerine getiriyorsa hiçbir şekilde kötü muamele görmemeli. Bu her şeyden önce insani bir durum değil…
Bir de olumsuz muameleye maruz bırakmadan, çalışanın iyi yönlerini ve başarısını görmezden gelerek uygulanan bir önemsizleştirme stratejisi var ki… Bana göre mobing yöntemleri içinde, uygulayanı en komik duruma düşüren yöntem bu…
Çalışan fazla havaya girmesin, talepleri artmasın ve kendisini vazgeçilmez sanmasın diye “Başarılarını önemsizleştirmek”…
Bu stratejiyi benimseyen ya da uygulayan yöneticilerin kendileri ile ilgili bir “değer” ve “eksiklik” sorunu yaşadıklarını düşünmüşümdür hep. Aksi halde başarı neden övülmesin ki? Gerçekten kendisi ile sorunu olmayan ve kendisini her anlamda yeterli gören yöneticilerin böyle bir strateji izlediğini hiç görmedim.
Çalışanının başarısını övmemek, dahası bu başarıyı görmeyerek önemsizleştirmek ve eleştirel bir yaklaşımla yorumda bulunmak…
Peki bu durum çalışanı etkiler mi? Çalıştığı iş yeri ve yöneticisine karşı olumsuz olarak mutlaka etkiler. Bununla birlikte yaptıklarının ve başarısının farkında olan kişi için bu durum çok büyük sorun olmayabilir. Başarılı birey, her yerde başarılıdır çünkü…
Başarılı bir Lider ve yönetici olmak için sadece iş sonuçlarına bakılmadığını tekrar ifade etmemiz gerekli. Özellikle iyi bir lider olmak için, her şeyden önce çalışanları idare edebilme becerisinin öne çıktığını biliyoruz öyle değil mi?
Ekip arkadaşlarının başarılarını görmezden gelerek önemsizleştirenlere şunu açık ve net ifade etmek gerekir ki; her zaman kötü bir yönetici olarak hatırlanacak ve asla gerçek bir lider olamayacaksınız; çalışanlarınız ilk fırsatta sizi terk edecekler; en önemlisi de hiçbir zaman kendisiyle barışık, iyi ve adil bir yönetici olarak hatırlanmayacaksınız…