Soyadı gibi ŞİRİN bir hayatı olmadı. Çünkü Furkan Zıbıncı diye bir cani Şebnem ‘in hayatına son verdi.
Ve bir kadın daha öldürüldü.
Ve bir annenin daha yüreğine ateş düştü.
Ve bir şerefsizin biri daha elini bir kadının kanıyla yıkadı.
Ve, ve, ve soyu tükenmeyen soysuzların acımasızlığıyla, tarihe bir kadın cinayetini daha not aldık.
Bu nasıl bir insafsızlık? Bu ülkenin kanunları neden zayıf? Bu içine ettiğimin dünyasında biz kadınlara neden gün yüzü yok?
İçimiz şişti, yüreğimiz kaldırmıyor artık kadın cinayetlerini. Midemiz almıyor artık, cani adamların kahpeliklerini.
Aklım almıyor, sorduğum soruların hepsi cevapsız kalıyor. Benim gibi hisseden birçok kişinin olduğunu biliyorum. Kadın olduğumuz için mi bu kadar kolay hayatımıza son veriliyor, ben anlayamıyorum! Bu canileri kim yetiştiriyor. Hangi anne ve baba evladının bu şekilde korkunç bir cinayetle öldürülmesini ister? Kimse istemez değil mi? Peki bu kadar cani, nasıl oluyor da gün geçtikçe sayıları fazlalaşarak içimizden çıkıveriyorlar? Öyle ya, bu insanlık yoksunu canileri uzaydan bırakmıyorlar herhalde içimize...
Günden güne öldürülüyoruz. Her geçen gün yok ediliyoruz. Adının ne olduğunun önemi yok. İtin biri çıkıyor ve kendine karşı gelen, istediğini yapmayan bir kadını öldürmeyi kendinde hak görüyor. Sanırsın sinek öldürüyor... Şimdi bu it gidecek cezaevine yatacak ve bizlerin parasıyla orada ekmek elden, su gölden beslenecek. Sözün ona, cezasını çekecek!
Yarın bir gün belki bir yasa gelir, hoooop katil aramızda. Kafayı yememek elde değil, bu kansızlığı kabullenmek akıl işi değil.
Şebnem Şirin : Soyadı gibi şirin bir hayatı olmadı. Çünkü, itin biri çıktı Şebnem Şirin’i öldürdü.
Sağım, solum, önüm, arkam ruh sağlığı bozuk, her an katil olmaya müsait insan kılıklı şerefsizlerle dolu. Biz bu haksızlığa bir son verilsin istiyoruz. Vergilerimizle katilleri beslemek istemiyoruz. Yasalar güçlensin, canımızı hiçe sayan her kimse idam getirilsin istiyoruz.