Evlerin feri söner, sessizliğe bürünür tüm yollar.
Mutfaktaki ıslak bez kupkuru olur.
Ocağın üstünde boş tencereler,
Çaydanlıkta eski çay posası kalır.
Bir kadın gidince
Evden çok şey eksilir.
Anne eksilir,
Kardeş eksilir,
Eş eksilir, sevgili eksilir.
Evden bereket, huzur, temizlik, saflık eksilir.
"Gelirken iki ekmek al" diyenin yoktur artık.
Sabahları taze demli çayın,
Akşamları lezzetli çeşit çeşit yemeklerin üstüne
tatlın ve bol köpüklü kahven yoktur artık.
Bir kadın gidince
Pazar kahvaltılarına özenmezsin,
Akşam yemeğinde kendine gücenirsin.
Bir kadın gidince
Evlilik yıldönümleri, doğum günleri hatırlanmaz artık.
Özel günlerin de gitmiştir, bitmiştir.
Boynunu büker balkondaki saksı çiçekleri
Suyunu almaz olur doyunca.
Faturaları önüne koyanın olmaz
her ayın başında.
Eve şu lazım, bu lazım diyen olmaz,
Maaş gününü soran olmaz.
Bir kadın gidince
Umutlar da arşa çekilir o evden.
Hayaller küser, gerçekler yalan olur.
Aşkın, ekmeğin, suyun zehir olur.
Bir kadın gidince evin evsizliğin olur...