Hiçbir şey birdenbire olmaz ama her şey birdenbire olur. Birdenbire oldu, şaşkınlık ile kurulan bir cümledir.
Hiçbir şey birdenbire olmaz. Olan her şeyin bir sebebi vardır. Bir de ilerleyişi. Birdenbire olan durumları düşününce, tek tek çözülür düğümler. Tek tek gelir sebepler. Keşkeler, ah ben nasıl görmedimler, anlamıştım ama üstünde durmamıştımlar, bu kadarını beklemiyordumlar... Tüm bunlar şaşkınlıkla kurulan o cümleye; birdenbireye çıkar.
Hayat öğretir, öğrettiklerinin toplamı tecrübedir. Hayat, bazen dost sanmak, bazen herkes gider o gitmez sanmakla öğretir.
Sandıklarımız bazen yanıldıklarımız değil midir? Sanmak, eminlik değildir ki. Kuzu ile kurt dost olunca. Kuzu, kurt aklından habersiz, dostuna postunu serinceee, başlar birdenbire yolculuğu. İnanmak istediği için görmezden geldikleri. Kırmamak için sustukları, puzzle'ın parçaları gibi birdenbire tablosunu oluşturuverir. Kurtun birdenbire kaybettiğini sandığı kuzu, aslında yaptıklarının puzzle'a eklendiği parçalarıdır.
Sağlıkla ilgili sorunumuz yoksa birdenbire kilo almayız mesela. Birdenbireye giden yolda yediklerimiz vardır. Bugünlük böyle olsunlarımız, amaann nasılsa diyet yaparımlarımız, bir daha mı dünyaya geleceğim canım!ların sürekliliği birdenbireye çıkar. Dün, bugün ve yarın gibi. Dün yaptığımız her şey bugündür. Bugün, yarın olunca da adı dün oluverir.
Biriktirdiğimiz, görmezden geldiğimiz, "hissetmemize rağmen"lerimiz, idare ettiğimiz, bazen ben uyarım dediğimiz şeylerin bile sonucu birdenbiredir. Hiçbir şey birdenbire olmaz ama her şey birdenbire olur.