Ekonomiyi yüzeysel takip edenlerdenim.
Yeni öyle borsaydı, dolardı, altındı, endeksti, paraliteydi falan anlamam.
Sıradan bir vatandaş gibi, çalışana bakarım, kazanana bakarım, kazandırana bakarım.
Benim anladığım ekonomi yüzeysel ama aynı zamanda reel ekonomi.
Gördüğüme inanırım, görmediklerimden gelen olsa dahi reel ekonomi olmadığını düşünürüm.
Çalışmadan, emek vermeden, üretmeden kazananın, kazansa dahi kazandığını asıl kazanç olmadığını, tüm herkesi ilgilendiren kazanç olmadığını, geleceğe dair bir kazanç olmadığını düşünürüm.
Farenin yanına koca kaşar peynirini koyan uzmanlar, farenin niye kaşara gitmediğini, saldırmadığını, yemediğini düşündüğünde, farenin ‘Peynir büyük, mesafe kısa. Bunda bir kötülük var’ demesi gibi.
İzmir’de ekonominin tek ibresi var o da FOLKART.
FOLKART çalışıyorsa, İzmir ekonomisi çalışıyor demektir.
FOLKART üretiyorsa, İzmir ekonomisi üretiyor demektir.
FOLKART yatırım yapıyorsa, İzmir ekonomisi yatırıma koşuyor demektir.
Abarttığımız düşününler, yıllar yıllar önce FOLKART ikiz kulelerini diktiği zamandaki İzmir körfezinden İzmir’in görünüşünü düşünsünler, bir de şimdi baksınlar.
Arasındaki fark üreten, çalışan ve yatırım yapan FOLKART farkı.
Bu kadar yüzeysel ekonomi değerlendirmemden sonra FOLKART kendi kazanıyor, biz İzmirliler kazanmıyor diyenlerin sesini duyar gibiyim.
FOLKART’ın yaptığı projelerin içinde çalışanlar, projeden yer satın alanlar, orada oturanlar, orada işletme sahibi olanların nereli olduğunu düşünmeye davet ediyorum.
FOLKART’IN yaptığı projelerin bitiminden sonra o alandaki fiziksel ve finansal değişimi, gelişimi ve yükselmeyi düşünmeye davet ediyorum.
FOLKART kazandırıyor!