Akşam sıcak yatağınıza yattığınızda, üstünüze aldığınız örtünün sizi ne kadar koruduğunu düşünürsünüz.
Sabah kalktığınızda ise, o sıcaklığın içinde derin bir uyku aldığınızı, dinlendiğinizi, güne hazır olduğunuzu hissedersiniz.
Dünyada yaşayan bütün canlılar hemen hemen aynı düşüncelerle geceyi geçirir, sabahı görür ve düşünür.
Sabah kalktığımda sokakta gördüğüm can dostlarımızın hallerini görünce, insan olarak kendimi ne kadar şanslı görsem de, aynı derece de sorumluluk içinde hissettim.
Sabaha kadar hangi şartlarda, nerede, aç mı, susuz mu kaldığını düşündüğüm can dostlarımla birlikte, onlardan bir tık fazla da, aynı şartlarda yaşayan insanoğlunu düşündüm.
Dünya yaşaması kolay ama kazanması zor bir gezegen.
Yaşam ve yaşama mücadelesi veren bütün canlılar için.
İnsanoğlunun yaşadıklarını biraz şans, biraz kader, biraz düşüncesine bağlayabiliyoruz da, can dostları için olayın tamam şans ve kader olması, onlar için biraz daha fazla gayret göstermemizi gerekli kılıyor.
Dış kapının önüne, bahçenin bir köşesine koyduğumuz bir küçük karton kutu, sabaha kadar birçok can dostumuzu koruyabilir.
Bir dilim ekmek, bir bardak su, birçok can dostumuzun sabahı görmesine neden olabilir.
Bunları yaptığımızda, bizim de hem akşamımız, hem sabahımız emin olun çok ama çok daha yaşanabilir bir akşam, sabah olur.
Çünkü biz insanlar,
Düşündüğümüz Kadar İnsanız!