Yıllarca adliye koridorlarında, duruşma salonlarda mağdur olan, sanık olan çocukları dinledim. Kimisi mağduriyetini anlatmaya çalıştı gözyaşları içinde, kimisi ise masumiyetini. Hepsinin tek ortak noktası vardır çocuk olmaları ve hiçbir şeyi bilmemeleri, farkında olmamaları.
Yıllarca ağır ceza mahkemelerinde, kendilerinden büyük insanlarla aynı salonlarda, aynı hakimlerin karşısına çıktılar. Yıllar sonra ise, yargı, her ne sebeple olursa olsun duruşma salonlarına gelenlerin her birisini hala çocuk olduğunu anlatı ve onlar için ayrı mahkemeler kurulmasına karar verdi.
Çocuklarımızı geleceğe hazırlarken, sadece matematik, sadece edebiyat, sadece İngilizce yetmiyor maalesef. Onları gelece hazırlamak için önce onlara çocuk olduklarını, sonra ne gibi hakları olduğunu ve sonra da hukukun onlara ne gibi haklar verdiğini veya vermediğini anlatmak gerekiyor.
Cebindeki küçük bir çakının suç olduğunu, elindeki küçük çakının bir başka suç olduğunu, sonrasında eyleminin ise basit bir saldırganlık, kendini savunma değil, suç olduğunu bilmeleri gerekiyor.
İşte o zaman çocuklarımızın geleceğini kurtarmış oluruz.
Onlara haklarını öğreterek.
Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü, bu anlamda çok güzel çalışmalar yapıyor. Türkiye’de 81 ilde Çocuk Hakları Komiteleri kurarak, çocukların haklarını, sosyal hayata içinde etkinlikler düzenleyerek anlatıyor.
Hem öğretmeye çalışıyor, hem de farkındalık yaratıyor.
Bu öğretinin içinde çocukların kendi geleceği, Türkiye’nin geleceğini yattığını bilerek.
Türkiye’de şu ana kadar bu etkinlik kapsamında 29 bin 344 çocuk katılım göstermiş ve öğrenek keyifli vakit geçirmişler.
Çocukların en büyük özelliğidir. Bilgide pinti değildirler.
Siz, 29 bin çocuğu eğitirsiniz, öğretirsiniz, o diğer 29 binlere bildiklerini anlatarak, sosyal hayatın içinde çocuk bilinçlenmesini geliştirirler.
Çocuk bir damla gibidir. Bilgi verdiğinizde onu göle çevirecek hem gücü, hem de zamanı vardır.
Çocuklarımız için değil, onların geleceği için yaşamalıyız, çalışmalıyız!