Essah mı bayım?

Kurt kuzuyla kumsalda güneşleniyor kaygısız.
Dalgalar güçlünün yanında, kuzu dermansız.
Uçkuruna döl düşmüş kadınlar, pek de umarsız.
Deliler tekne sürüyor otobanda, asfalt kansız.
Üç bezelye boyunda akla sahip aptallar atik.
Bedenler baştan aşağı petrol türevi plastik.
Politika hayalara düşmüş çatal açık, don lastik.
Kentlere bak, altı ekmek derdi, üstü skolastik.
Cereyan yapmış tüm beyinler, ağır üşütük.
Erdem ateş pahası, tümü güzelliğe karşı, kütük.
Çıkarı uçurumda bir tutam ot, aç gözlü sürtük.
Gözü altın suyuna, paraya açık, hakikate örtük.
Derman düşmanda olsa, yavşar olur kalender.
Kötülükler bünyesinde derya deniz, iyilik ender.
Sorsan soyun nere , utanmaz, erenlerden der.
Yığmış benjaminli kağıdı, korkudan deli keder.
Sakız gibi çiğner, erdem, ar ve namusu geveze.
İt kadar nefsi yok, ayakları necis geze geze.
Riyası haksızlığa ebuzer, sanki plazası rebeze.
Kırk hacet yeri görse, hacetini yine yapar beze.
Güya dünya fani der utanmaz, toplar parsayı.
Gözleri karasinek olur, görse kamuya ait arsayı.
Bizler ona göre insan değil, matematiksel sayı.
Köprüye mecbursan, dayı rolü çalar kart ayı.
Ârif olan bilir, kuyusu tekamüldür iyi insanın.
Dosttan gelen karanfili, yine de mızrak sanın.
Doğru direk bel verir, kolay yıkılmaz, inanın.
Kamu hakkı bal olsa, siz ekmeğinizi suya banın.