Evet ben de artık teyze dediğim yaştayım.!
Yeni yaşım hoşgeldin...
Öyle bir gel ki vazgeçmek mümkün olmasın senden!
Evet ben de artık teyze dediğim yaştayım.
Küçükken bana 37 çok büyük, çok yaşlı gelirdi.
Şimdi bu yaşta olduğum için mi bilemiyorum o kadar da büyükmüş gibi gelmiyor..!
Avuntu değil gerçekten öyle geliyor :)
Kendimi sorguluyorum :
Neleri öğrendim neleri hala öğrenemedim!
Bu yaşıma kadar, farkediyorum ki,
Mesela;
hala -de, -da’ları doğru kullanamadığımı ,imla hatalarımı ( bunlar benim mi ilkokul öğretmenimin hatalarımı karar veremiyorum!)
Hala çocuk gibi her söylenene inandığımı (içimdeki çocuğun suçu benim değil)
Herkesi kendim gibi sanıyorum...
Bundan da vazgeçmeyeceğim inatla!!!
Bir gün hepimizin aynı olacağına inanıyorum.
Hiç bir zaman uzun cümleler kurmadım.
Kızdığımda, kırıldığımda kadın-erkek farketmez hemen whatups başta olmak üzere Facebook, ınstagram blokladım .!
Bazen pişman olsamda hiç kaybettiğim olmadı! Bu huyumdan,
Kazanmış olduğumu gördüm hep...
Artık kimsenin yalanlarıyla beni beslemesine izin vermiyorum.
Besin kaynaklarım kitaplarım, resimlerim, kalemim...
Daha az eşya, daha az insan çokça kitaba yer var dünyamda...
Son zamanlarda farkediyorum ki elim daha pratik saatlerce çıkamadığım mutfaktan şimdi daha kısa sürede çıkabiliyorum.
Gardenyanın lezzetleri var hiç birşeye bağımlı kalmadan.
Mutfağı da hayatı keşfettiğim gibi keşfediyorum.
Kaybetmekten korkmazsam , kazanacağımı öğreniyorum.
Öğrenmekten , yaşamaktan, yanlış yapmaktan vazgeçmeyeceğim bu yaşımdada .
Keşfetmektende,
Mesela bu arka mahalledeki zeytin ağacıda olabilir.
Hiç bilmediğim Arnavut kaldırımlı bir taş sokakta,
Yeni bir kalpte...
Evet teyze dediğim yaşım,
keşfetmekten, sevmekten , hata yapmaktan vazgeçmeyeceğim bu yılda...
Doğruyu bulana kadar, nefes alana kadar insanca yaşayacağım.
Öğrenerek, keşfederek, severek...
Hoşgeldin 37...
Hoşgeldin yeni umutlar...
Hoşgeldin yeni yol arkadaşım...