Üç hafta önce bütün dünya ülkelerine (israil hariç) kafa tutarak meydan okuyan ABD yönetimi, sıradan gördüğü bir rahibe, sıradan olmayan bir sahip çıkma anlayışıyla Türkiye'ye karşı vergi arttırımı kararı aldı.
Alimünyum ve çelik vergilerine yüzde 50 oranında zam yaptı.
Amaç alimünyum veya çelik almamak değil, Türkiye'nin gelişen ekonomisine olumsuz mesaj vermek, kendi para birimi doları tehdit olarak kullanmak.
Tehdit diyorum bu benim yorumum değil, ABD'nin zengin ukalası başkanının bizzat söylemlerinde var.
Türkiye'nin gelişen ve büyüyen ekonomisi, anlık kararlar alabilen yeni yönetim sistemi, ekonomik tehditleri frenlemeye yetti.
Ancak içimizdeki Amerikalılar için fırsat yaratmaya da yetti.
Amerikan menşeli ürünlerde dolar endeksli fiyat artışı olmasını beklerken, Amerika ile uzaktan, yakından alakası olmayan ürünlerde fiyatlar zam yapılması akıl alacak gibi değil.
Örneğin bir kokoreçci, kokokoreçine dolara bağlı olarak 2 TL zam yapması tam anlamıyla bir akıl tutuklaması.
Dananın yerli olduğu hayvanın bağırsaklarının Amerikan menşeli olduğunu düşünmek kimin aklına gelebilir ki ?
Amerikan menşeli gazlı içeceklerin hiç birine zam yapılmazsan, yerli ineğin sütünden çıkan, yoğurt olan ayrana zam yapılmasının nedenini kim dolara bağlayabilir ki?
İçimizdeki bu Amerikan fırsatçısı zamlara hükümetin etkin çözüm üretmeye başladığını görmeye de başladık.
Öyle ya, orası Amerika Birleşik Devletleri de burası da Dingonun Ahır değil.
Doları sebep gösterip olup olmadık ürünlere zam yapanlar acaba, yanlarında çalıştırdıkları elamanlara doları sebep gösterip yanlarında çalışanların maaşlarıa olup olmadık zam yaptılar mı acaba ?
Ticaretin altın kuralı kazan-kazan mantığıdır.
Zam yaptığını ürünü maaşına zam gelmeyen insan alamazsa, kaybeden kim olacağını iyi düşünün !