Hayatı yaşarken, herşeyi bildiğinizi sandığınızda, yeni bir şeyler öğreniyoruz. Belki de hayatı bitmez, yaşanması gereken kılan şeyde budur.
Sosyal medyada paylaşım bir hikayeyi okuduğumda yeni bir şey daha öğrenmiş oldum. Hayata sevimli bakamadım ama öğrenmenin her zaman iyi hissettirdiğini de kimse iddia edemez.
Genç arkadaş büyük bir markette alışveriş yapıyor ve yürüyen sepetine aldıklarını koyuyor.
O esnada rafların önünde bir yaşlı kadın da alışveriş sepetini düşünüyor, beğeniyor ve dolduruyordu.
Yaşlı kadın, genç arkadaşa yaklaştığında ona çok içten bir bakış yapıyor.
Öyle böyle bir bakış değil.
Durumu fark eden genç adam, yaşlı kadının birşeyler için yardım isteyeceğini düşünürek onun seslenmesine fırsat vermeden, raflardan alamadığı bir ürünü alacağını düşünerek 'yardımcı olayım bir şey mi alacaksınız' diyor.
Yaşlı kadın aynı etkileyici bakışla, gözlerini hüzünlendirerek, sesini titreterek genç adama,
'Yok evladım. Ben 5 ay önce oğlumu trafik kazasında kaybettim. Ona çok benziyorsun. Bir an aklıma o geldi. Onunla markete gelip, birlikte alış veriş yapardık' diyor.
Genç adam, yaşlı kadına ölen oğlunu hatırlattığı için üzüldü. Ama onun üzüntüsünü hafifletmek için ellerinde öperek, ona 'Ben de senin bir evladın sayılırım. Yapabileceğim bir şey varsa söylemen yeterli' diyor.
Yaşlı kadın, 'Benim için bir şey yapar mısın?' diyor genç adama.
'Tabi' diyor genç adam.
Kasaya gittiğimde, beni 'Görüşürüz annecim' diye uğurlar mısın? Oğlum beni hep öyle uğurlardı. Bu beni çok mutlu eder' diyor.
Genç adam, 'Ne demek' dedikten sonra, yaşlı kadının yürüyen sepetini sürerek kasaya kadar götürüyor. Kasaya sepetini yanaştırıyor ve ondan bir iki adım uzaklaştıktan sonra onu mutlu edeceği şeyi yapıyor, 'Görüşürüz annecim' diyor ve el sallayarak kendi yürüyen sepetinin yanına gidiyor.
Aradan beş dakika geçtikten sonra alışverişini bitiren genç adam aynı kasaya geliyor ve sepete koyduklarını yürüyen tezgaha sıralıyor.
Aldığı üç beş parça şey için 300 TL'nin üzerinde hesap çıkınca genç adam şoka giriyor. İtiraz ediyor. Aldımlarım o kadar tutmaz diyor.
Kasadaki kadın,
'Anneniniz aldıklarını ödemeyecek misiniz?' diyor
Genç adam.
'Ne annesi, benim annem öldü, yaşamıyor ki?'
Kasadaki kadın,
'Nasıl olur beyefendi, biraz önce buradaki yaşlı kadına 'Görüşürüz annecim' dediğinizi kulağımla duydum.
Genç adam,
'İyi de o benim annem değildi ki'
Kasadaki kadın,
'Valla neyinizdi bilemem. Bana hesabı biraz daha alışveriş yaptıktan sonra oğlum ödeyecek' dedi ve gitti
Genç adam, kamera kayıtlarına giren, 'Görüşürüz annecim' görüntülerini izledikten sonra çaresizce bir dolandırıcılık şebekesinin parçası olmamak, karakola düşmemek adına kasaya yaşlı kadının hesabını ödüyor. 'Görüşürüz annecim' diyerek.
Hayat, insana her zaman bir şeyler öğretiyor. Yaşamanın her anının güzel olması bu yüzden değil mi ?
İnsana Dair :
'Hiç kimse akıl almak istemez, istedikleri sadece teyit edilmektir.'
John Steinbeck