Bu hafta sizlere , facebookta dolaşırken Kızılay İstanbul Şube Başkanı İlhami Yıldırım'ın sayfasında gördüğüm bu fotoğraf ve üzerindeki yazıyı yazmak istedim.
" Bu fotograf karesine yazılacak o kadar şey var ki... siz ne yazardınız?" demiş Başkan Yıldırım...
Uzun uzun baktım , utanarak, üzülerek...
Fotoğrafın altına yazmaktansa bu hafta köşeme taşımak istedim.
Yavaş yavaş kış ayına girdiğimiz şu günlerde soğuk her ne kadar sert yüzünü çok fazla Batı ve Marmara'da göstermesede Doğu ve çevresinde kendisini göstermeye çoktan başladı. Her mevsimin ayrı bir güzelliği var biliyorum. Nedense kış ayı sadece bedenimi değil içimi de üşütüyor...
Sokaklardaki evsiz, barksızları düşününce.
Ben sıcacık yatağımda yatarken , sıcak çorbamı içerken soğuklarda yaşam mücadelesini verenleri düşünürüm .
Her seferinde tıpkı bu fotoğraftaki çocuğun duruşu gibi acıtır içimi...
Bir yandan da içimi ısıtan derneklerin olduğunu bilirim Türk kızılayı gibi...
Evsizlere, aşsızlara , kimsesizlerin çaresizi olduğunu biliyorum.
Yazarken bir yandan gözüm fotoğrafta çocuğun yürüyüşü, yağan kar ve gittiği Kızılay çadırı...
Çok şükür gidebileceği bir Kızılay çadırının olması burukta olsa mutlu ediyor.
Ve yazmak dışında ne yapabilirim diyorum kaynayan çorbada benimde tuzum olsun istiyorum.
En kısa yoldan yardımın tüm operatörlerden "2868" KIZILAY'a bir mesajla yardım edilebildiğini görüyorum.
Ve yazım biter bitmez ilk mesajımı atıyorum.
Kızılay'dan gelecek yardıma ihtiyacınız olmayabilir. Ama bu fotoğraftaki çocuk ve daha nicelerinin buna ihtiyacı var.
Haydi içini sende ısıtmak istiyorsan "2868" mesajını gönder.