AĞAÇLAR'ın bilgeliğini görmüş bilge, sessiz.
İhtiyar avrupanın ortasında yetim gibi kimsesiz.
ÇARKLAR ARASINDA erir, adalet diye hayıflanır.
Haykırır çöle, ancak üç beş çöl aslanı toplanır.
ÖLDÜRMEYECEKSİN ilk insandan beri asil emir.
Kanlar çeliği sulamış, evcilleştirilince ilk demir.
İnsan bu, içi NARZİSS VE GOLDMUND dolu.
Bil ki, sevgiden geçer mutluluğun evrensel yolu.
MASALLAR anlatılır, teskin olsun diye fakirler.
Maskeyi çıkarsa sezarlar, ortaya dökülür kirler.
Bir BONCUK OYUNU hayat, sıra sıra kandırma.
Sen, erdemlerinle yoğur aklı, çamurlara aldırma.
SİDDHARTHA gibi ulu ağacın dibinde bahtiyar.
Alp dağlarının eteklerinde, bilgeye çocuklar yar.
DOĞU YOLCULUĞU her faninin hayali arzusu.
Bilinç tembel olursa, hiç çalmaz kalk borusu.
Bir GÖRKEMLİ DÜNYA kurmak, ütopya çağda.
İyiliklerin canı çekilmiş, parayla kızaran yağda.
HARİKA ÇOCUK'lardık hırs yokken sofralarda.
İşgal edilmemişti toprak, aşk koşardı tarlalarda.
İNANÇ DA SEVGİ DE AKLIN YOLUNU İZLEMEZ.
Seven can, son nefes olsa, sevdiğini gizlemez.
GENÇLİK GÜZEL ŞEY bir omuzda çifte hakikat.
Cesaret kalbe bulaşırsa, aşk çoğalır kat kat.
Bir BOZKIRKURDU gibi leşten uzak bir yaşam.
Sabah mutluluk için, yürek avlanır her akşam.
İnsan, bu çağda, kendi tercihlerinin kuludur.
İktidar bir yana ancak SEVEBİLEN MUTLUDUR.
Av.Yusuf AKIN/26.02.2021/İzmir