Başlığım kadar iddialıyım.
Kadınların maalesef ne sebeple olursa olsun bu dünyada, ne ekonomi de, ne siyasette, ne bilimde, ne sokakta, ne evde, ne işyerinde haklarını veremiyoruz.
Karşı cins olarak, yani erkekler olarak ne hikmetse sadece onları hayatımızı güzelleştiren, hayatımıza ilham kaynağı olacak kadar değerli buluyoruz.
Yanlış!
Kadın dediğiniz dünyanın diğer yarısı.
Kadın dediğiniz ekonomimizin diğer yarısı.
Kadın dediğimiz siyasetin diğer yarısı.
Kadın dediğimiz sokakların, evlerin, işyerlerinin diğer yarısı.
Hayatımızı tek parça yarıyla idare edebiliriz ama tam olarak idare edebilmemiz için işte o diğer yarısı olan kadınların, düşünmek, hissetme, çalışma ve üretme gücüne çok ama çok ihtiyacımız var.
Herkesin aynı derece iyi olmasını ne erkek tarafından, ne de kadın tarafından bekleyemeyiz ama kadınların varlığını da sadece güzellik kavramı içinde sığdırmaya da hakkımız yok.
Hele ki günümüzde kadının gücünün her anlamda daha iyi anlaşıldığı, kadının her alanda dünyaya, hayata katkı koymaya çalıştığı ortamın geliştiği ortamda.
Bir erkek olarak kadının değerini kızınız varsa çok iyi bilirsiniz.
Kızınız yoksa eşiniz varsa yine çok bilirsiniz.
Kızınız, eşiniz yoksa anneniz vardır ki işte o size kadının değerini bine katlayarak yine anlatır.
Doğduğumuz günden, öleceğimizi güne kadar kadınların varlığıyla hayata daha da güçlü şekilde tutunduğumuzu ve bıraktığımız bir gerçek.
Konusu kadın olduğunda tepki verdiğimiz, vermemiz gereken, daha da güçlü şekilde vermemiz gereken durumlar var.
Birinci tepkimiz, kadına şiddeti kendisine bir erkeklik nişanı olarak görenlere.
İkinci tepkimiz, kadının çalışmasını küçük görüp, kendi küçük çalışmasının büyük görünmesi dürtüsüyle hareket edenlere.
Üçüncü tepkimiz, kadının düşüncesini kabul etmeyip, kendi düşüncesini kadına empoze etmeye çalışanlara.
O kalın kafalılara cevap olarak verilecek en güzel cevap.
‘Kadın eşitimizdir!’
Vesselam!