Özellikle yurtdışında, ABD'de mera ıslahında kullanılan, yapay mera oluştururken ekilen bir ot çok dikkat çekici.
Gazal Boynuzu. Onlar Birdsfoot trefoil diyorlar. Latincesi, Lotus corniculatus. Araştırınca ortaya çıktı ki; bu ot Akdeniz havzasının doğal bitkilerinden biri.
Gazal Boynuzunun bizi ilgilendiren en önemli özelliği geviş getiren hayvanlarda taze tüketildiğinde karın şişkinliğine sebep olmaması. Örneğin; çok değerli bir kaba yem olan yonca doğrudan geviş getirenler tarafından tüketilirse karın şişkinliğine sebep oluyor. Halbuki Gazal Boynuzu hem otlatmaya, hem de kurutulup verilmeye çok uygun. Ayrıca silajı da yapılabiliyor.
Üzerinde durdum ve literatür bazında araştırdım. Toprak seçiciliği olmayan, yoncanın yetişmediği topraklarda yetişen, çok yıllık bir baklagil otu.
Kurağa, soğuğa, ısı stresine, düşük ph değerlerine, fosfor eksikliğine dayanıklı. A ve E vitamini, mineraller ve protein bakımından zengin.
Büyük bir problem olan tuzluluğa karşı da dayanıklı. Kuru maddesinde %17- 20 protein içeriyor.
Kurutulmuş otu hayvanlar tarafından sevilerek tüketiliyor.
Gazal boynuzu bypass protein kaynağı. Süt verimini arttırıyor. Bazı yayınlara göre koyunlarda iç parazitleri azaltıcı etkisi var. Geviş getirenlerin metan salınımını da azaltıyor.
Kurutulmak üzere %10 çiçeklenme döneminde biçilmesinin uygun olduğu ifade ediliyor.
Yonca ile karşılaştırırsak bazı konularda yonca daha iyi. Gazal boynuzu biçildikten sonra veya üzerinde hayvanlar otlatıldıktan sonra daha yavaş büyüyor. Birim alandan alınan ot miktarı da yoncadan daha az.
Ancak; yoncanın beğenmediği topraklarda yetişebilen bir ot olması, besin değerlerinin yoncaya yakın olması, susuz yetiştirilebilmesi, karın şişkinliği yapmaması, tek başına veya buğdaygillerle karışım yapılarak ekilebilmesi bize sağlayabileceği avantajlar.
Gazal boynuzu kaba yem olarak otlatmaya, mera ıslahına ve yapay mera uygulamasına çok uygun bir yem bitkisi.
Literatür bazında elde ettiğim bu bilgilere göre; ülkemizin yararına olacak bir kaba yem. Konunun uzmanları tarafından ele alınması, özellikle yoncanın verim vermediği topraklarda yetiştirilmesinin yararlı olacağı kanaatindeyim.Özellikle yurtdışında, ABD'de mera ıslahında kullanılan, yapay mera oluştururken ekilen bir ot çok dikkat çekici.
Gazal Boynuzu. Onlar Birdsfoot trefoil diyorlar. Latincesi, Lotus corniculatus. Araştırınca ortaya çıktı ki; bu ot Akdeniz havzasının doğal bitkilerinden biri.
Gazal Boynuzunun bizi ilgilendiren en önemli özelliği geviş getiren hayvanlarda taze tüketildiğinde karın şişkinliğine sebep olmaması. Örneğin; çok değerli bir kaba yem olan yonca doğrudan geviş getirenler tarafından tüketilirse karın şişkinliğine sebep oluyor. Halbuki Gazal Boynuzu hem otlatmaya, hem de kurutulup verilmeye çok uygun. Ayrıca silajı da yapılabiliyor.
Üzerinde durdum ve literatür bazında araştırdım. Toprak seçiciliği olmayan, yoncanın yetişmediği topraklarda yetişen, çok yıllık bir baklagil otu.
Kurağa, soğuğa, ısı stresine, düşük ph değerlerine, fosfor eksikliğine dayanıklı. A ve E vitamini, mineraller ve protein bakımından zengin.
Büyük bir problem olan tuzluluğa karşı da dayanıklı. Kuru maddesinde %17-20 protein içeriyor.
Kurutulmuş otu hayvanlar tarafından sevilerek tüketiliyor.
Gazal boynuzu bypass protein kaynağı. Süt verimini arttırıyor. Bazı yayınlara göre koyunlarda iç parazitleri azaltıcı etkisi var. Geviş getirenlerin metan salınımını da azaltıyor.
Kurutulmak üzere %10 çiçeklenme döneminde biçilmesinin uygun olduğu ifade ediliyor.
Yonca ile karşılaştırırsak bazı konularda yonca daha iyi. Gazal boynuzu biçildikten sonra veya üzerinde hayvanlar otlatıldıktan sonra daha yavaş büyüyor. Birim alandan alınan ot miktarı da yoncadan daha az.
Ancak; yoncanın beğenmediği topraklarda yetişebilen bir ot olması, besin değerlerinin yoncaya yakın olması, susuz yetiştirilebilmesi, karın şişkinliği yapmaması, tek başına veya buğdaygillerle karışım yapılarak ekilebilmesi bize sağlayabileceği avantajlar.
Gazal boynuzu kaba yem olarak otlatmaya, mera ıslahına ve yapay mera uygulamasına çok uygun bir yem bitkisi.
Literatür bazında elde ettiğim bu bilgilere göre; ülkemizin yararına olacak bir kaba yem. Konunun uzmanları tarafından ele alınması, özellikle yoncanın verim vermediği topraklarda yetiştirilmesinin yararlı olacağı kanaatindeyim.Özellikle yurtdışında, ABD'de mera ıslahında kullanılan, yapay mera oluştururken ekilen bir ot çok dikkat çekici.
Gazal Boynuzu. Onlar Birdsfoot trefoil diyorlar. Latincesi, Lotus corniculatus. Araştırınca ortaya çıktı ki; bu ot Akdeniz havzasının doğal bitkilerinden biri.
Gazal Boynuzunun bizi ilgilendiren en önemli özelliği geviş getiren hayvanlarda taze tüketildiğinde karın şişkinliğine sebep olmaması. Örneğin; çok değerli bir kaba yem olan yonca doğrudan geviş getirenler tarafından tüketilirse karın şişkinliğine sebep oluyor. Halbuki Gazal Boynuzu hem otlatmaya, hem de kurutulup verilmeye çok uygun. Ayrıca silajı da yapılabiliyor.
Üzerinde durdum ve literatür bazında araştırdım. Toprak seçiciliği olmayan, yoncanın yetişmediği topraklarda yetişen, çok yıllık bir baklagil otu.
Kurağa, soğuğa, ısı stresine, düşük ph değerlerine, fosfor eksikliğine dayanıklı. A ve E vitamini, mineraller ve protein bakımından zengin.
Büyük bir problem olan tuzluluğa karşı da dayanıklı. Kuru maddesinde %17-20 protein içeriyor.
Kurutulmuş otu hayvanlar tarafından sevilerek tüketiliyor.
Gazal boynuzu bypass protein kaynağı. Süt verimini arttırıyor. Bazı yayınlara göre koyunlarda iç parazitleri azaltıcı etkisi var. Geviş getirenlerin metan salınımını da azaltıyor.
Kurutulmak üzere %10 çiçeklenme döneminde biçilmesinin uygun olduğu ifade ediliyor.
Yonca ile karşılaştırırsak bazı konularda yonca daha iyi. Gazal boynuzu biçildikten sonra veya üzerinde hayvanlar otlatıldıktan sonra daha yavaş büyüyor. Birim alandan alınan ot miktarı da yoncadan daha az.
Ancak; yoncanın beğenmediği topraklarda yetişebilen bir ot olması, besin değerlerinin yoncaya yakın olması, susuz yetiştirilebilmesi, karın şişkinliği yapmaması, tek başına veya buğdaygillerle karışım yapılarak ekilebilmesi bize sağlayabileceği avantajlar.
Gazal boynuzu kaba yem olarak otlatmaya, mera ıslahına ve yapay mera uygulamasına çok uygun bir yem bitkisi.
Literatür bazında elde ettiğim bu bilgilere göre; ülkemizin yararına olacak bir kaba yem. Konunun uzmanları tarafından ele alınması, özellikle yoncanın verim vermediği topraklarda yetiştirilmesinin yararlı olacağı kanaatindeyim.