Kızılcık karası iki göz çanağı yüz ovasında.
Sakınır kalbini üç kilitli göğüs kasasında.
Bütün sinapsları el yapımı deli mayın beyninde.
Katrana dönüşür kelimeleri, zehir akar dilinde.
Erdem, vicdan ve adalet, örs, çekiç ve dabak.
Gövdenin üzerinde az kullanılmış sesli kabak.
Hırçın ve öfkeli nerede garip bir şair görse.
Dikiş tutmaz ruhu, bütün şairler mısra örse.
Tutunamayanlara karşı içinde kocaman bir kin.
Yalancı para babalarına karşı fino kadar sakin.
Bilge ve aydınlar uzak kalınacak ince hastalık.
Ruhen düşkünlerin önünde beşikteki rahatlık.
Altın, gümüş ve bina, teslis inancı pespayeye.
Nerede güzel bir hakikat görse başlar teraneye.
Uçsuz bucaksız ormana koysan başlar inşaata.
Ondan gayrı kimse layık değilmiş güya şefaata.
Acımaz yüreği kimseye, köseleden bir çarık.
İkiye bölünmüş vikont benliği, koca bir yarık.
Zerre miskal neşe görse güzelim insanda.
Buz tutar kalbi, çiçek açmış yeşil nisanda.
Onkolojik küllüyatlar bütünü olmuş her hücresi.
Umudu, yaşamı ve aşkı karalamak tek becerisi.
Biz insanız, bilsek ki kemoterapi yüzyıl sürecek.
Ümitvar olun dostlar hepimiz o günleri görecek.
Av. Yusuf AKIN/16.09.2022/İzmir