Belki de içini sürekli boşalttığımız en şansız sözcüklerden biri..
Yine de çoğu kez sarıp sarmaladiğımız bu defa kesin dediğimiz de bir sözcük ..
İşte öyle olmuyor ,her defasında ,bir un çuvalı gibi yıkılıp kalıyoruz ,bu duyguyu yaşayamadığımız zaman...
Daha iki gün önce Ahmet Altan bir denemesinde sözcülerin imgesel anlatımlarını okuyucuya etkileyici bir üslupla aktarmış ki..
Kelimelerin hayatın içinde bizimle maskeli bir baloda dans eder gibi dans ettiğini her sözcüğün yaşam içinde maskelerini yavaş yavaş çıkarttığını ve yaşamı ,kelimelerin soyunması olarak gördüğünü ifade eder..
Peki bu durumda " güven" kelimesi için ne denilebilir , maskesini kimi insanlarda sürekli çıkaran kimi insanlarda da hiç çıkartmayan bir sözcük demek doğru olur bence..
Güven duymak güvenilir olmak ,maddi karşılığı olmayacak türden olgular..
Yeter ki doğru yerde durmasını bilelim..
Yeter ki bireysel çıkarlarımızı birtakım şeylerin önüne geçirmeyelim..
Yaşamı anlamlı kılan sözcüklerin hakkını vererek yaşamayı bilelim...